Er hebben sinds de Tweede Wereldoorlog, verspreid over 73 jaar, naar ruwe schatting zo’n 600-700 voetballers in het eerste elftal van Feyenoord gespeeld. De legendarische clubarchivaris Henk van der Stoep zal het aantal ongetwijfeld een keer hebben nageteld. Honderden zijn er inmiddels niet meer onder ons. Honderden hebben de band om uiteenlopende redenen doorbroken of zijn niet meer traceerbaar. Maar vrijdag voerden er altijd nog vijftig mee aan boord van de Marco Polo van de Spido richting Kinderdijk en later de Botlek. Feyenoord bood hun aan boord een diner aan en de zeer Rotterdamse acteur Martin van Waardenberg zorgde voor afleiding.

Een van die afleidingen was een quiz over Feyenoord-kennis. Het eerste deel werd gewonnen door de oud-rechtsback Piet Romeijn. Daarna toonde ook de huidige directeur Jan de Jong zijn parate kennis en won deel 2. Het was één dag na de crematie van de legendarische en 86 jaar geworden aanvaller Henk Schouten, zodat het samenzijn met één minuut stilte begon. Normaal gesproken zou Schouten present zijn geweest.

De oudste meevarende ex-eerste elftalspeler was de 92-jarige oud-doelman Henk Bijl. Eigenlijk Henk van der Bijl, maar de sportjournalistiek deed in de beginjaren vijftig - dat was in de amateurtijd - niet aan lange namen. Henk Bijl werd vooral bekend omdat één keer per maand zijn arm uit de kom schoot. Hij kon het mankement op ’t laatst zelf herstellen. De bekende oud mode- en horecaman Henk Bijl was de keeper vóór het tijdperk Eddie Pieters Graafland.

Aan boord van de Pieter Caland was ook Rinus Israel, de laatste man ten tijde van de Europa Cup-winst en de Ernst Happel-periode. Hij liep recent vanuit het niets een beginnende dwarslaesie op, maar is aan het herstellen. De in Landsmeer wonende IJzeren Rinus, die in 1967 van DWS naar Feyenoord kwam, maar in de loop der jaren Rotterdammer werd omdat hij in de Polderlaan op Zuid een sigarenzaak had, later ook nog even bij Excelsior speelde, jeugdtrainer was van Neptunus en ongelukkigerwijs in de slechtste naoorlogse periode van Feyenoord (rond 1988) ook trainer, liet zich niet thuis houden door zijn tijdelijke handicap. Alleen de loopplank was niet prettig, maar Wim Jansen gaf zoals altijd dekking.