door Jan van der Sande

Een werkelijk imposante eindfase zorgde ervoor dat de mannen van Manager Evert-Jan 't Hoen de 24ste Europese titel binnenhaalden. Eindstand 9-4

Dat Nederland in de finale zou spelen vond iedereen wel begrijpelijk. Daarbij hadden ze zoals bijna gebruikelijk Italië als tegenstander verwacht. Echter het Amerikaans gestoelde Israël dacht daar anders over. Zij versloegen het gastland Italië in de halve finale en omdat zij in een eerdere confrontaties zowel Oranje als Italië van het Japanse Olympische ticket beroofden was vooraf een winnaar aanwijzen niet gemakkelijk.

In de tweede inning waren twee Nederlandse hits voldoende om Denzel Richardson de 1-0 op het bord te brengen. In de vierde beurt kreeg starter Juancarlos Sulbaran problemen met zijn controle. Hij gaf drie vrije lopen weg, waarna via een verre opofferingsslag en een hit van Jordan Petruska de titelverdediger een 1-2 achterstand opliep. Kevin Kelly was ondertussen als opvolger van Sulbaran aan het werk gegaan op de heuvel.

Oranje sloeg wel regelmatig hits maar de achterstand bleef gelijk. In de zesde beurt veranderde dat echter wel, maar in het voordeel van Israël. Na een hit van Ben Wanger, de werper die ook als slagman gebruikt werd, was het Assaf Lowengart die een pitch van Kelly meedogenloos het stadion uitsloeg. Nieuwe stand 1-4. Neptunus ploeggenoot Aaron de Groot volgde Kelly op de heuvel op.

Het Nederlands team had nog drie slagbeurten om wat aan de stand te veranderen. In de zevende inning kregen zij vat op de worpen van Ben Wanger. Zowel John Polonius als Jiandido Tromp begonnen met een honkslag. Er volgde een pitcherswissel. Charles Rossman kwam vanuit de bullpen. Wanger werd eerste honkman.

De nieuwe werper kreeg gelijk de opdracht de strijd met Rogear Bernadina aan te gaan. Een strijd die hij verloor, want de Nederlandse ex-Major Leaguer zorgde met zijn driepunten homerun voor de gelijkmaker. De gifbeker voor de tegenstander moest helemaal leeg, want honkslagen van Ray-Patrick Didder en Sharlon Schoop zorgden ervoor dat onze landgenoten een 5-4 voorsprong namen.

Ook Nederland had na Aaron de Groot met Mike Groen een nieuwe werper ingezet. Deze werd na een goed optreden vervangen door Wendell Floranus de closer bij uitstek. In de achtste beurt stuurde hij drie man met drieslag terug naar de dugout.

Ook op de heuvel bij Israël werd weer een andere pitcher aan het werk gezet. Dit werd geen succes voor hen. Zonder controle raakte hij de eerste twee Nederlanders die hij tegenover zich kreeg. Een verre double van Sharlon Schoop zorgde hierna voor opnieuw twee runs. 7-4. Vervolgens maakte catcher Dashenko Ricardo aan elke illusie van de tegenstander een einde. Via een daverende tweepunten homerun kwam de stand op 9-4 waarna de titel voor het grijpen lag.

Wendell Floranus zorgde met een perfect optreden dat geen van de volgende drie slagmensen op het honk kwam waarna de complete Oranje-dugout juichend leegliep om de win op het veld te vieren.

Het betekende dat Nederland voor de 24ste keer de Europese titel veroverde. Dit jaar was zowel het U18 en U23 team ook al kampioen geworden zodat deze drie zeges aangaven dat er voorlopig nog lang met Oranje rekening gehouden dient te worden.

Rogear Bernadina kreeg na afloop twee persoonlijke prijzen. Hij had met 6 stuks de meeste gestolen honken gescoord en bovendien werd hij tot MVP uitgeroepen.     

Eindstand:

1.     Nederland

2.     Israël

3.     Italië

4.     Spanje

5.     Tsjechië