De oppositiepartijen in de Rotterdamse raad hebben niet bewezen kunnen krijgen dat bouwwethouder Bas Kurver informatie achter heeft gehouden in de lekkagezaak op het stadhuis, die eerder al tot aftreden van wethouder Adriaan Visser heeft geleid en ook raadslid Eskes in de problemen heeft gebracht.

Wat Nida, Leefbaar Rotterdam, 50Plus, de Partij voor de Dieren, Denk en de SP ook vroegen aan Kurvers, op welke wijze de VVD-wethouder ook uit zijn tent werd gelokt en hoe vaak ze het ook herhaalden, hij bleef onvermurwbaar en telkens zijn eerste mededelingen kopiëren. Feiten, noemde hij ze. “Ik heb niet gelekt en daartoe ook niet aangezet.” Daarmee begon hij.

Daarna: “Ik acteer niet op geruchten, maar op feiten. Ik ben op zaterdag 26 januari door Christine Eskes geïnformeerd dat er een presentatie de ronde deed. En omdat ik als verantwoordelijke wethouder alle stukken ken en ook in mijn bezit heb, heeft die informatie me het weekend niet lekker gezeten. Er gingen alarmbellen af, want ik dacht: er is gelekt. En met die informatie en dat gevoel ben ik op maandagmorgen naar de burgemeester gestapt. Zonder overigens te weten wie de bron was.”

“En heeft u in het weekend nog gebeld met Adriaan Visser”, wilde Eerdmans (Leefbaar) weten. Dat kon Kurvers zich niet herinneren, maar dat zei hij pas na veel aandringen.

“En na die alarmbellen ging u weer verder met het bouwen van uw Ikea-kastje”, vroeg Van der Velden (Partij voor de Dieren).

Stoïcijns als altijd herhaalde Kurvers dat hij “gedaan heeft wat hij moest doen” en dat hij niet kon, mocht en wilde citeren uit gesprekken met raadsleden en wethouders.”

“Ik word hier wanhopig van”, riep El Ouali van Nida, terwijl ook het gezicht van Ellen Verkoelen (50plus) boekdelen sprak. Want dat gezicht zei: ik word hier in de maling genomen.

Verkoelen vond dat Kurvers ook na het gesprek met de burgemeester de sirenes had moeten laten loeien, “eigenlijk net zo lang tot de onderste steen boven was”, zei ze. Maar omdat de burgemeester op die bewuste maandag het onrustige gevoel van Kurvers had overgenomen en nog diezelfde dag “een verkenning” had ingezet moet Kurvers hebben gedacht: ziezo, dat is een pak van mijn hart, het is nu allemaal in geroutineerde handen.

Dat - en de korte herhalende zinnen van de bouwwethouder - zaten de oppositie allesbehalve lekker donderdagmiddag. En hoewel steeds duidelijker werd dat er in elk geval niet door Kurvers was gelekt, bleef het mistig wie met wie nu allemaal heeft gecommuniceerd vanaf het moment dat Adriaan Visser in doodsnood niet als enige het slachtoffer van het Rekenkamerrapport over het Schiekadeblok wilde worden.

“Ik weet nu wat het is om vogelvrij verklaard te worden”, zei Bas Kurvers. “Daarom doe ik geen vertrouwelijke mededelingen over gesprekken met collega’s, want dat gevoel gun ik niemand.”