Nederland kent enkele tienduizenden ongedocumenteerden, waarvan er ook vele in Rotterdam. Dat zijn mensen zonder een geldige verblijfsvergunning, die nu in coronatijd tussen wal en schip vallen. Ze kunnen geen QR-code krijgen. Medisch onverantwoord vinden de raadsleden Jimmy Smet en Harm de Oude. Bovendien zorgt dit voor een verdere marginalisering van deze toch al kwetsbare groep, zegt dit GroenLinks-tweetal. Donderdag tijdens de vergadering van de gemeenteraad willen ze van zorgwethouder Eskes (CDA) weten of er een mouw aan te passen is.

‘’Het goede nieuws is dat de Utrechtse GGD wél QR codes verstrekt aan ongedocumenteerden: het is dus technisch wel mogelijk’’, aldus Smet, die van een woordvoerder van het ministerie van VWS heeft begrepen dat iedere GGD vrij is om hierin een eigen beleid te voeren. Waarom dan ook niet in Rotterdam? GroenLinks heeft steun gezocht bij de SP, CU-SGP en Denk om dat hier gerealiseerd te krijgen.

Ongedocumenteerden vormen een normaal al een probleemgroep voor een grote stad. Steden als New York, Parijs en Barcelona voerden daarom de afgelopen jaren een ‘stadspaspoort’ in om de mensenrechten van ongedocumenteerde inwoners te waarborgen, dus ook hun toegang tot de medische zorg. Een bijkomend probleem is dat niet alle ongedocumenteerden van dat recht gebruik maken uit angst voor autoriteiten, financiële gevolgen en eerdere negatieve ervaringen. Ook taalbarrières en culturele miscommunicatie spelen daarbij een remmende rol. Maar die  moet nu – vinden sommige politieke partijen – wel doorbroken worden.