Wie een bijstandsuitkering ontvangt en wil samenwonen heeft momenteel recht op een lagere, gezamenlijke bijstandsuitkering als de partner ook bijstandsgerechtigd is. Indien de partner werkt of er is sprake van duurzaam samenwonen kan er gekort worden op de bestaande uitkering. De Rotterdamse fractie van GroenLinks vindt dit geen toegankelijke hulpverlening en geeft daarom wethouder Moti in overweging om in Rotterdam de proef van de gemeente Tilburg te volgen. Daar kunnen inwoners die in de bijstand zitten gedurende zes maanden samenwonen zonder dat de hoogte van de uitkering verandert.

Na een half jaar wordt in Tilburg bekeken of het samenwonen een succes is, waarna – volgens GroenLinks-raadslid De Oude - een gesprek volgt tussen de bijstandsgerechtigde en de gemeente waarin wordt uitgelegd wat daarna de eventuele gevolgen voor het inkomen zijn. ‘’Dat is pas een ruimhartig beleid’’, vindt hij.

‘’De soms onduidelijke regelgeving, angst voor sancties of een mogelijke verandering in de financiële situatie kunnen ervoor zorgen dat een bijstandsgerechtigde zich genoodzaakt voelt niet samen te gaan wonen of om überhaupt geen relatie aan te gaan. Waar een bijstandsuitkering een toegankelijke manier van hulpverlening zou moeten zijn, zorgt het in dit geval voor een obstakel in het privéleven van de ontvanger’’, aldus Harm de Oude.

‘’Naast liefdespartners tellen ook kinderen vanaf 21 jaar en mantelzorgers mee met de kostendelersnorm. Dit levert soms wrange situaties op. Jongeren worden dakloos omdat ze op zichzelf moeten gaan wonen zodat de ouder niet wordt gekort op de uitkering, of om zelf een uitkering aan te kunnen vragen. Maar in de verhitte huizenmarkt lukt het ze niet om een woning vinden’’, voegt hij als argument toe om de nieuwe lijsttrekker van de PvdA te bewegen met zijn collega in Tilburg te gaan praten.