Al jaren huren mijn vrouw en ik een terras met een slaapplek aan een duinvallei die wij het veld noemen; zo’n postzegel natuur op de kop van Schouwen.

Het lijkt wel of we op ons veld steeds meer zien. Dit jaar voor het eerst een zeearend, die een jonge gans geslagen had. Buizerds, haviken, bruine kiekendieven, toren- en boomvalken en natuurlijk sperwers.*

Ik beschrijf nu vooral de roofvogels, omdat die alleen kunnen gedijen bij voldoende prooien. Het wemelt van de veldmuizen, spitsmuizen en zelfs de Noordse woelmuis (zeldzaam). Ook het damhert, de ree, de wezel, de bunzing en de steenmarter laten zich regelmatig zien.

Met de flora gaat het eveneens voortreffelijk. Orchideeën, Parnassia, paars en rood Guichelheil etc. - allemaal beschermde bloemen.  Een lust voor het oog. Omdat we al heel lang in dit gebied komen weet ik dat de natuur zich de laatste decennia enorm heeft hersteld.

Als biologiedocent vertelde ik mijn leerlingen dat alle planten stikstof (N2) nodig hebben als bouwstof, maar dat ze dat gas alleen via de bodem kunnen opnemen: De stikstofkringloop. Er zijn bacteriën die stikstof kunnen binden en ook in urine zit stikstof. Vandaar dat ik geen enkel bezwaar heb tegen het plassen in de natuur. Kortom: Stikstof is voor planten onontbeerlijk. Het zorgt voor de bouwstoffen nodig bij o.a. de fotosynthese.

Het oorspronkelijke karakter van onze vallei wordt geweld aangedaan door grazende shetlandpony’s en stieren. Dieren die hier van nature niet horen; wel erg leuk ze te zien. Natuurmonumenten heeft ze geïntroduceerd om het gebied “oorspronkelijk” te houden. Ze vreten jonge boompjes en struiken op, zodat de duinvallei een vallei blijft en geen bos wordt. Daarnaast is een hele campagne georganiseerd om Amerikaanse Vogelkers uit te roeien.

De ridicule en plotsklaps opgedoken stikstofproblemen lijken in de duinen waar wij bivakkeren helemaal afwezig. De uitstoot zou namelijk de natuurgebieden zoals de duinen aantasten en daar is niets van te zien.

Stikstof in de lucht is de laatste tijd verminderd en de ammonia uitstoot heeft het natuurgebied totaal niet aangetast. Sterker nog de ammonia is nodig, ook vandaar de introductie van grote grazers, die regelmatig moeten plassen. Er is dus te weinig stikstof in dat natuurgebied.

Daarbij, dat stukje “ongerepte” natuur wordt onderhouden. Dat ongerept kunnen we dus vergeten. Misschien is het duingebied van Schouwen niet representatief, maar het geeft wel een indicatie. Alle natuurgebieden in ons land worden onderhouden door natuurmonumenten! Niks puur natuur. De extra boompjes die door teveel N2 gaan groeien kunnen gewoon door schapen, paardjes of herten afgegraasd worden.

De milieu-“problemen” volgen elkaar op. Zure regen, verzilting van het grondwater, een gat in de ozonlaag, teveel CO2, te weinig O2 en nu als een duvel uit een doosje teveel N2 en de bevolking lijdt onder ieder nieuw ontdekt probleem. De hap-snap en geld verslindende oplossingen volgen elkaar op. Laat ik even meedoen.

Zure regen schijnt heel slecht te zijn voor de bomen en het teveel N2 is weer te goed. Als we die twee nu eens niet bestrijden? Dat heft het elkaar toch op? Dan kunnen we gewoon 130 rijden en blijven boeren, bouwen en werken net als in Duitsland en België.

* Mijn buren waren in de weer met een camera. “We hebben zo’n bijzondere vogel gezien. We willen hem fotograferen”, daarna beschreven ze een Hop. Die schitterende vogel is dus ook  teruggekeerd.