Vier jaar geleden besloot een dappere gelegenheidscoalitie om te kijken of we de politiek dichter bij de Rotterdammers konden brengen. Ook of we het voor mensen die voor hun wijk wilden opkomen gemakkelijker konden maken. We gingen zelfs loten. Een sprong in het diepe om te kijken of we eens hele andere mensen hun wijk konden laten vertegenwoordigen.

Dat we dit hebben aangedurfd en daar ben ik de SP en Leefbaar Rotterdam nog steeds dankbaar voor. En vooral onze eigen dappere (wijlen) Gerda van Eeuwijk, die met gemak boven haar eigen politieke belang uit kon kijken. 

De Erasmus Universiteit heeft het experiment gevolgd en ik zat in de begeleidingsgroep. Ik heb het dus zelf allemaal op de voet gevolgd en - op één na - alle gebiedscommissies, wijkraden en comités bezocht en de leden daarvan vaak ook mij. Heel inspirerend om de verschillen en overeenkomsten te zien.

Gebiedscommissies zijn kundig en groot, maar zijn soms wel een overmacht tegenover bewoners en wijkraden die kleiner zijn, onwennig richting de Coolsingel en de ambtenarij. Loting geeft echt andere vertegenwoordigers maar deze gelotenen bleken toch te onwennig om tegenwicht te geven aan ambtenaren en om de weg naar de Coolsingel te kunnen vinden. 

Toch kiest D66 na veel wikken en wegen voor wijkraden. Het voordeel is dat ze dichtbij de Rotterdammers staan. En vooral omdat dit model de wijkraadsleden de mogelijkheid geeft om zich zonder politieke binding te kunnen kandideren. In een grotere eenheid sneeuwt die neutrale wijkvertegenwoordiger electoraal volledig onder. Klein weetje: maximaal 3 procent van de Nederlanders is slechts lid van een politieke partij. En D66 wil die 97% anderen niet buiten sluiten.

‘’Wijkvertegenwoordigers zijn een prima middel omdat een wijk veel  meer dan een gebied de schaal is waarop mensen zich betrokken voelen.’’ Dat zouden natuurlijk prima mijn woorden kunnen zijn. Maar het zijn de woorden van oud-Leefbaar raadslid Ingeborg Hoogveld van vier jaar geleden. Mooie woorden, waar ik mij natuurlijk graag bij aansluit.

Het voorstel Wijk aan zet bevat veel goede elementen. Nu - in de huidige constructie - schiet de balans te veel door naar ambtelijke doorzettingsmacht in plaats van naar die van de gekozen volksvertegenwoordigers.

Wij willen ook echte verkiezingen gelijktijdig met de gemeenteraadsverkiezingen. Dit geeft de wijkraden een stevig mandaat. We willen daarom ook een stevig toezeggingensysteem. Het moet het niet-werkende systeem van adviezen vervangen. Nu worden adviezen vaak slecht beantwoord.

D66 wil weg van elkaar brieven schrijven en terug naar de dialoog met harde toezeggingen. Wijkplannen moeten worden vastgesteld door de wijkraad en niet gezamenlijk met ambtenaren en ook over de besteding van het wijkbudget moet verantwoording afgelegd worden aan de wijkraad.

En ja, dat beseffen we ons terdege, om wijkraden goed op vlieghoogte te brengen is daar een goede opleiding voor nodig. Maar ook daar gaan we dus veel aandacht aan besteden. Juist dichtbij de Rotterdammer in de wijken weet je wat er speelt!