We hadden Leefbaar Rotterdam nog maar net opgericht of we werden al van fascisme beschuldigd. De ongekende mediahetze tegen Pim Fortuyn lag daar natuurlijk aan ten grondslag, maar het was verbijsterend.
Dries Mosch stond in de lift bij ons toenmalige kantoor en op een verdieping lager weigerde iemand in te stappen onder de uitroep dat hij niet samen met een fascist in de lift wilde. Dries bleef in de lift staan toen die van de begane grond weer omhoog ging. Toen de deur zich opende, vertelde hij de verbouwereerde fascist-roeper, dat hij toch echt moest gaan lopen. Lachen natuurlijk, maar in wezen was het in en in triest. De hetze heeft uiteindelijk zelfs het leven van Pim gekost.
Eén van mijn historische specialismen is de Duitse variant op het fascisme: het nationaal socialisme. Ik begreep al heel snel dat al die scheldkanonnades niet gebaseerd waren op de kennis van de politieke theorie. In een poging – je blijft schoolmeester – dit duidelijk te maken, wees ik op de groei van het echte fascisme in ons land, maar dat werd afgedaan als islamofobie! Een scheldwoord dat door FvD-senator prof. Cliteur via een citaat werd omschreven als: Een woord uitgevonden door fascisten, gebruikt door lafaards om sukkels te misleiden.
Voortdurend bleef ik wijzen op een uitspraak van Jezus van Nazareth c.q. de profeet Isa: Aan de vruchten herkent men de boom. Lucas 6: 43-44.
De vruchten: Ongelijkheid tussen waardevolle en waardeloze mensen (gelovigen en ongelovigen). Ongelijkheid tussen man en vrouw. Antisemitisme. Homohaat. Geweld lost problemen op. Gebruik van een (niet bestaand) heroïsch verleden. Indoctrinatie van kinderen. Groepssolidariteit. Verwerpen democratische beginselen. Trouw aan de leider (in dit geval een mythische leider). Sterke sociale controle. Een boek c.q. beginselverklaring waarin eigen superioriteit wordt “aangetoond”. Sterke messianistische neiging (uitdragen geloof). Buitensluiten en zelfs doden andersdenkenden. Gebruik van herkenbare symboliek. Censuur. Geheime politie. Partijdige rechtspraak. Doodstraf op ongehoorzaamheid. Zo kan ik talloze vruchten herkennen.
Deze vruchten komen van een boom, die – dat wisten oplettende mensen al jaren – water en mest krijgt uit ondemocratische landen. Landen die de universele rechten van de mens niet erkennen (Caïro-verklaring) en die (mis)gebruikmaken van vrijheid van godsdienst; een uitgangspunt dat ze in eigen land niet wensen te hanteren. Landen waar een vaak religieus geïnspireerde elite de dienst uitmaakt en met ijzeren hand regeert.
Sinds kort of liever gezegd eindelijk zijn in dit land mensen begonnen met het omdraaien van stenen en wakker aan het worden. Merkwaardig dat dit pas is gebeurd nadat de NRC en Nieuwsuur zijn gekomen met “schokkende“ onthullingen, die slechts aantonen dat ze al bijna dertig jaar slapen en zich niet van hun taak hebben gekweten. Misschien ook heeft het publiekelijk gemaakte optreden van IS Einsatzgruppen en de aantrekking die de verschrikkingen op sommige Nederlandse jongeren heeft, de ogen geopend.
Enfin, nu een mini-enquête, die maar één ding uitwijst: het fascisme groeit met de dag. De eerste slachtoffers zijn de mensen uit eigen kring, die voor de keuze worden gesteld of buitengesloten worden of het salafisme (lees dus islamofascisme) accepteren. Ze verdienen onze steun in hun worsteling tegen weer een ander fascistisch uitgangspunt: Wie niet voor ons is, is tegen ons.
Ik vraag me wel voortdurend af, nu het fascistische monster steeds meer in de stinkende muil gekeken wordt, waar al die fascismeroepers van twintig jaar geleden gebleven zijn?
Ik hoor ze nooit protesteren, terwijl de politiek waar ze zich klaarblijkelijk tegen verzetten, zich steeds meer en meer in onze samenleving wortelt.