’Supporters’ die met fakkels en vuurwerk het veld betreden tijdens de laatste thuiswedstrijd vorig seizoen. ’Supporters’ die het bestuur van onze Berlijnse gasten aanvallen op een Rotterdams terras. ’Supporters’ die de huisdeur bekladden van algemeen directeur Koevermans. En dan vandaag het bericht dat diezelfde Koevermans opstapt. De gifbeker is vol en wie gaat hem leegdrinken? Tja, Feyenoord.

Feyenoord is een vulkaan. Regelmatig barst die uit. Soms positief (hoe mooi en samenbindend was het ge-wel-di-ge kampioensfeest in 2017 wel niet?), soms negatief (absurd grensoverschrijdend gedrag van lieden die zich vermoedelijk ‘supporter’ noemen). Eén ding is nu zeker: de afstand tussen clubleiding en het luidruchtige deel van de achterban kon bijna niet groter zijn dan nu.

En dan dat vermaledijde ‘ruwe randje’ dat ‘de perceptie van stakeholders schaadt’ zoals eerder dit jaar verwoord door de Feyenoord directie. Dat soort teksten leidt (zeker met het slepende stadiondossier op de achtergrond) direct tot verdachtmakingen dat -volgens de leiding- Feyenoord zou moeten veranderen in een sjieke club waar je in de lôge zalmtoastjes eet alvorens je onder een heater op een pluche stoel met bubbels in de hand de wedstrijd aanschouwt. Dat beeld heeft natuurlijk niks, maar dan ook helemaal niks met Feyenoord te maken. Als je dat zou willen ben je als leiding van Feyenoord geen knip voor de neus waard. Uitleg en nuanceringen ten spijt: de geest is dan uit de fles.

En nu is het ‘ruwe randje’ een soort geuzentitel en, erger nog, een dekmantel voor het overschrijden van regels. Het stadion binnendringen, huisdeuren bekladden en gasten aanvallen is ruim over de grens en heeft niks met een ‘ruw randje’ te maken. Het is bovendien gedrag dat de club schaadt en dat vind ik er zelf het meest onbegrijpelijk aan. Hoe kun je datgene waarvan je zegt te houden, moedwillig schade toebrengen? Een soort ‘crime passionnel’?

Probeer maar eens eindverantwoordelijke te zijn van zo’n club, ik geef het je te doen.

Ik luisterde net weer naar mijn favoriete podcast ‘Kein geloel’ en Frekie deed een oproep die ik wil volgen: laten we, als vaak zwijgende meerderheid, de positieve kracht van die vulkaan nou eens onder woorden proberen te brengen. Ik doe een poging.

Wat Feyenoord aantrekkingskracht geeft is het feit dat het een volksclub is. Een volksclub uit een havenstad bovendien: rauw met ruwe randjes. Het soort dat een stadion omtovert tot een intimiderende vesting waar tegenstanders met knikkende knieën het veld betreden.

Maar wat ís dan een volksclub? Voor een definitie daarvan moeten we volgens mij simpelweg dichtbij die term blijven: een club van het volk. En ‘het volk’ is een zeer brede en zeer diverse groep. Dus dat is zowel de havenarbeider uit Delfshaven als de vermogende ondernemer uit Hillegersberg. Zowel de verstokte vrijgezel uit ‘Het haantje’ als de vader van vier kinderen uit Schiebroek. Zowel Valérie op Katendrecht als Sjaan uit Bloemhof. Bamischijven én zalmtoastjes. En alles, maar dan ook alles wat daar tussen zit.

Nog zo’n eigenschap van een volksclub: de emotie is écht. Dus geen successupporters, maar huilen als het keer op keer mis gaat. Er wordt niet voor niets vaak gezegd en geschreven: ‘Feyenoordsupporter ben je niet voor je lol’. Nee, het gaat ergens om, je voelt mee met alles wat er gebeurt binnen die club. Het is een stukje van jezelf.

Koevermans kent dat gevoel heel zeker. In NRC liet hij nog geen maand geleden optekenen op zijn bruiloft een gilet te hebben gedragen met het Feyenoord logo erop. Koevermans deelt dat Feyenoord-gevoel dus met het hele Legioen. Dat zou moeten binden, maar helaas.

Uiteindelijk is ieder mens binnen Feyenoord een voorbijganger. Ik hoop dat een nieuwe leider opstaat om deze vulkaan te mennen. Goed aangepakt is er veel, heel veel mogelijk. Onderdeel daarvan is dat ontoelaatbaar en grensoverschrijdend gedrag minder makkelijk in één adem genoemd mag worden met Feyenoord en daarvoor mag je best de ambitie hebben om dat imago een beetje meer in evenwicht te brengen met ‘het volk’. Geen overwinning voor het grensoverschrijdende ‘ruwe randje’ dus, maar voor het volk met een Feyenoord hart. En juist dát is immuun voor verval of vernieuwing, voor dollars of derivaten, voor oud staal of nieuw beton. Dat is Feyenoord.