Bij elke verkiezingen maken politici beloften en deze beloften kosten geld. Er zijn ook verkiezingscampagnes geweest waarin politici beloofden om juist minder geld uit te gaan geven. Maar daar is in deze verkiezingscampagne geen sprake van, elke grote politieke partij doet beloften die veel geld gaan kosten. Per saldo geven de linkse partijen het meeste geld uit, maar ook de rechtse partijen doen deze campagne veel kostbare beloften.

De vraag is natuurlijk wie gaat dit betalen?

Nou daar zijn alle grote politieke partijen ook vrij eensgezind in, namelijk: de bedrijven en de rijken. Ok, dat multinationals wat meer belasting gaan betalen, daar is ieder weldenkend mens het wel mee eens. Toch zit daar wel een grens aan, want als Nederland zich uit de markt prijst, dan gaan de multinationals de grens over. Het verplaatsen van arbeid is namelijk het verdienmodel van multinationals, produceren in landen waar de arbeidskosten laag zijn en (milieu)regels niet al te streng om vervolgens de producten te verkopen op markten met meer koopkrachtige burgers.

Een heel andere categorie is het MKB, de banenmotor van Nederland. Met een veelheid aan grotere en kleinere bedrijven. Het MKB heeft net als de gewone burgers onder de kabinetten Rutte al te maken gekregen met forse lastenverhogingen. Ook een deel van het MKB heeft het heel zwaar als gevolg van de Corona-crisis. Dus gaat/kan het MKB de rekening betalen?

Dan de rijke Nederlanders.

Uit elk internationaal onderzoek blijkt dat Nederland een egalitair land is, dus er is geen grote kloof tussen arm en rijk. Natuurlijk zijn er in Nederland ook echte rijken en die staan elk jaar in de quote 500. Het grootste deel van deze lijst bestaat uit ondernemers. In Nederland wonen zo’n 18 miljoen mensen, dus als je het alleen van de relatief kleine groep echte rijken moet hebben dan is die groep veel te klein om de rekening te kunnen betalen. Bijkomend effect is dat als je succesvolle ondernemers gaat straffen voor hun succes, je het kind (werkgelegenheid) met het badwater weggooit. Want wie gaat er zich straks nog drie slagen in de rondte ondernemen om vervolgens kaal geplukt te worden door de Staat?

Een mooi voorbeeld van een verkiezingsbelofte die de komende jaren onhaalbaar en onbetaalbaar zal blijken, is om miljoenen huizen van het gas af te halen. Van het gas af gaat honderden miljarden kosten. En om de rekening van €40.000 bij de huiseigenaren neer te leggen is compleet onhaalbaar.

Maar goed, volgens de meeste politici gaan de rijken en bedrijven alle kosten betalen om hun verkiezingsbeloften te kunnen realiseren. Dat is volkomen onrealistisch, maar wie gaat dan wel de rekening betalen van de linkse en rechtse hobby’s?

De truc van de politici is dat na de verkiezingen de meeste mensen rijk zijn, bijvoorbeeld iedereen die meer dan modaal verdient, een lekkere grote groep die meer belasting gaat betalen. Ook is het de bedoeling om de staatsschuld verder te laten oplopen. Onder het mom, lenen is lekker goedkoop en een land kan niet failliet gaan. Beiden argumenten zijn op de langere termijn onhoudbaar. Lenen kost geld, maar dat geldt blijkbaar niet voor onze politici, die zich graag op korte termijn rijk rekenen met het belastinggeld van hun burgers/stemmers.

Wel zal in de toekomst de wal het schip keren. De vraag die dan op tafel ligt, is wie gaat de rekening van de opgebouwde staatsschuld (af)betalen? U raadt het al! Dat zullen de gewone mensen zijn.

Mijn stemadvies is dan ook, stem op een politieke partij die zo min mogelijk onrealistische beloften doet en daarmee extra/onnodige schulden maakt, want dan heeft u de grootste kans dat u over vier jaar niet nog armer bent dan nu al het geval is.