Folders

Tweebosbuurt verdient excuus van Vestia

11 January 2020, 11:11 uur
Columns
mainImage

De nachtmerrie van Grarda Pelger, Edwin Dobber, Wim Leewis, Ahmed Abdillahi en alle andere zo strijdbare bewoners van de Tweebosbuurt is zo goed als zeker voorbij. Het achter hun ruggen om bekokstoofde sloopplan van de woningen, die zij huren van Vestia, is afgewend. 

Er vloeiden vrijdag 10 januari 2020 - nú al een gedenkwaardige dag - tranen van blijdschap in de Tweebosbuurt, nadat kantonrechter mr. Cora van Steenderen-Koornneef bekend maakte dat de sloop niet mag doorgaan. 

Vooral dankzij de geweldige hulp van fotograaf Menno Janssen - nota bene een Crooswijker! - is het de Tweebossers ter elfder ure gelukt om het omstreden zogenoemde vernieuwingsplan van dit deel van de Afrikaanderwijk een halt toe te roepen. Ook de inzet van het Advokatenkollektief Rotterdam en de SP Rotterdam verdient een compliment. Proficiat en gefeliciteerd.

Woningcorporatie Vestia en de Rotterdamse politiek - VVD, CDA, D’66, GroenLinks, PvdA, ChristenUnie/SGP en Leefbaar Rotterdam - moeten zich schamen voor de schandalige manier waarop zij gedurende ruim anderhalf jaar het leven van honderden gezinnen uit de Tweebosbuurt ondraaglijk hebben gemaakt. 

De politici treffen blaam, omdat zij groen licht gaven voor het sloopplan zonder de buurt daarbij te betrekken. 

De Raad van Commissarissen van Vestia, alsmede directeur Arjan Schakenbos, zijn secundant Robert Straver en alle andere collaborerende medewerkers van de twee na grootste woningcorporatie van Rotterdam moeten bij zichzelf te rade gaan over de vraag waarom zij zo enorm hun best hebben gedaan om de bewoners van de Tweebosbuurt weg te zetten als arme drommels, die niet meer welkom zijn in hun eigen, vertrouwde woonomgeving. 

Een excuus is op zijn plaats. Zelfs smartengeld zou niet misstaan. 

Een uitgebreid betoog over het wangedrag van Vestia - en in mindere mate de Huurdersraad Vestia - zou deze column enkele megabites lang maken. Maar daar zitten Grarda Pelger en consorten niet per sé op te wachten. Zij weten zelf maar al te goed welk leed zij hebben geleden en wat voor ordinaire makelaarspraat zij hebben moeten pruimen. 

Het is van harte te hopen dat Schakenbos kiest voor een nieuwe toekomst voor de Tweebosbuurt. Een toekomst, waarin rekening wordt gehouden met de mensen, waarvoor Vestia zijn best moet doen. 

Voor het geval hij vergeten is om wie dat gaat, moet de man die nooit zijn gezicht heeft laten zien in de Tweebosbuurt, nog maar eens de statuten van zijn werkgever woningstichting Vestia na lezen. Gaat om artikel 3.