Nu het Binnenhof na verkiezingen en zeven maanden prietpraat niets anders dan dezelfde coalitie weet te presenteren, kunnen we ons net zo makkelijk op andere zaken in politiek Den Haag richten. Bijvoorbeeld op de vraag hoeveel brillen Sylvana Simons wel niet heeft? Voor ze namens BIJ1 in de Tweede Kamer kwam, was het me niet opgevallen. Maar sinds ze vaker op tv verschijnt, zie ik dat ze niet alleen een schier onuitputtelijke garderobe heeft (eerlijk is eerlijk: alles staat haar even goed), maar dat ze ook bij werkelijk elke jurk, blouse, trui of jasje een bijpassend brilmontuur draagt.
Ik heb een echtgenote die zonnebrillen verzamelt. Dat is lang geleden begonnen in Spanje met de aanschaf van een exemplaar van het merk Policia en sindsdien uitgegroeid tot een bescheiden collectie. Sterker, we hebben in haar Ikea Pax-kast zelfs een aparte lade, waarin ze keurig in vakjes overzichtelijk liggen uitgestald. Je zou denken dat het er op zeker moment wel genoeg zijn, maar dan ziet ze op tv of in de bioscoop weer iemand op het scherm met een prachtig exemplaar uit de jaren twintig of dertig en dan hoor ik alweer: “Oh, kijk eens hoe mooi, die zou ik zó willen hebben”. En als ik dan uitroep: “Je hebt al 26 zonnebrillen”, krijg ik als enige reactie een afkeurend “Hoezo? Heb je ze geteld?”
Ik vermoed dat Sylvana meer brillen heeft. En zo te zien zijn dat geen exemplaren van Pearl of Specsavers. Zoals ook haar kleding niet van C&A lijkt te komen. Nu is het inkomen van een Kamerlid aanmerkelijk hoger dan van een onderwijzer of verpleegkundige, maar de Sylvana-collectie moet echt een lieve duit kosten. Want al die fraaie brillen hebben ook nog eens glazen op sterkte. Het komt mij voor dat je met een set contactlenzen een stuk voordeliger uit bent; dat combineert namelijk prima met elk kledingstuk.
Vooroordelen
Maar er speelt natuurlijk ook iets anders. Sylvana Simons is een welbespraakte, intelligente vrouw die door haar verongelijkte toon en houding bij veel mensen enorme weerstand oproept. Haar vroegere partijgenoot Farid Azarkan van Denk kampte jaren met hetzelfde euvel, stond ook te boek als notoire ruziezoeker. Maar Farid moet tijdens de corona-lock down met succes een cursus ‘Hoe kom ik veel sympathieker over?’ hebben gevolgd en is ineens een stuk minder onuitstaanbaar. Als kandidaat in De Slimste Mens leek hij zelfs een aardige vent. Bij zo’n cursus zou Sylvana ook baat bij hebben.
Maar al wordt ze plots het zonnetje in huis, dan nog strijdt Sylvana tegen veel vooroordelen. Het valt niet mee om als assertieve vrouw van kleur - met een voorgeschiedenis van danseres en TMF-meisje - serieus te worden genomen wanneer het om zoiets belangrijks als politiek gaat. En daar komt natuurlijk die bril om de hoek als onmisbaar hulpmiddel. Een bril straalt wijsheid en intelligentie uit. Kosmetisch, maar effectief. In het Cambodja onder de Rode Khmer werden brildragers zelfs als intellectuelen - en daarmee dus klassenvijanden - naar de Killing Fields gestuurd.
Georgina ook
Je ziet ’t bij meer vrouwen die zich zorgen maken over hun imago. Actrice Georgina Verbaan worstelt al jaren met haar uitstraling van dom blondje. Toen ze een tijdje een column in de NRC mocht schrijven, regende het ingezonden brieven van lezers die zich afvroegen of de redactie gek was geworden. Georgina schuift daarom aan bij elke talkshow, doet mee aan elk spelletje om met welgekozen (moeilijke) woorden te laten zien dat ze niet van de straat is. Ook zij heeft inmiddels de bril ontdekt. En zo zijn er meer dames die bij de opticien de uitstraling van een hoog IQ aanschaffen.
Het is net zoiets als mijn mannelijke collega-journalist bij de Haagsche Courant, die op zeker moment adjunct-hoofdredacteur werd en vanaf dat moment een stropdas ging dragen. Ook dat moest een serieuzer imago geven. Pas nadat prins Claus eind 1998 demonstratief dit knellende kledingstuk afwierp, verdween de das ook weer bij deze adjunct-hoofdredacteur.
Beeldvorming
Tja, zowel bij mannen als vrouwen willen uiterlijk, uitstraling, kleding en kleding-accessoires heel wat in de beeldvorming. Neem CDA-minister Hugo de Jonge, die - zelfs als hij een keer geen domme dingen zegt - toch altijd een beetje de Clini-clown van het Kabinet blijft vanwege zijn Pipo-schoenen. Neem Thierry Baudet, die de laatste tijd wat dikker oogt en daarmee zijn schwung van jeune premier kwijt raakt. Het is een raar neveneffect, maar de wappie-taal van die Bolle Baudet klinkt ineens nog lachwekkender. Of neem Esther Ouwehand van de Partij voor de Dieren, die bij elke troonrede een statement wil maken en zich niet geneert om de ene keer voor gek te zitten met een verkeersbord op haar rug en de andere keer met een boomstam op haar hoofd.
Het leukste voorbeeld wat uiterlijk met uitstraling doet is echter CU-minister Carola Schouten. Die heeft in korte tijd een ware metamorfose ondergaan. Was het eerst zo’n typische tot ’t hoge ambt geroepen boerin in kleurrijke flodderjurken en te drukke blouses (die absoluut niet pasten bij haar stevige postuur); ineens presenteert zij een compleet andere kledinglijn. Onopvallende jurken van goede snit en mooie stoffen in gedekte effen kleuren. Heeft Carola op advies van een CU-partijstrateeg eindelijk een bekwame stylist in de hand genomen? Of komt het doordat er na jaren weer een man in haar leven is?
Want zo simpel kan het soms ook zijn