Als we tot 15 maart een boek kopen, krijgen we er een cadeautje bij. Die boeken moeten Nederlandstalig zijn, wat natuurlijk puur etnisch profileren is. En het cadeautje is een boek van niemand minder dan Annejet van der Zijl, wie kent haar niet. Logisch dat zij van de CPNB het Boekenweekgeschenk 2020 mocht schrijven. Om die Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek moet je sowieso lachen. De Boekenweek duurt negen dagen. In het najaar is er twaalf dagen de Kinderboekenweek. In een heel jaar wordt boeken lezen door het hoofdkantoor dus maar drie weken gestimuleerd. Nou nou.

Het is tekenend voor de malaise in boekenland. Er worden namelijk te veel boeken niet uitgegeven. Redacteurtjes bij uitgeverijen zeggen 99 van de 100 keer Nee tegen ingezonden manuscripten, hoe goed die vaak ook zijn. Alleen als het literair is, willen ze het een kans geven. Waarmee we op de wezenlijkste aller vragen komen: Wat is literair? Welnu, literair is wat mensen die vinden dat alleen zij mogen zeggen wat literair is, literair vinden. Moeilijke zin, maar hij klopt wel, leest u 'm nog maar een keer.

Literatuur is ver verheven boven lectuur, het is hoger gedachtegoed, gecanoniseerde kunst. Wat literatuur in de praktijk is, wordt bepaald door een handjevol eigenpijpers. Ze kijken neer op het ongeletterde janhagel dat lectuur leest.

Ooit zat de literaire schrijver, pardon: auteur, Tommy Wieringa bij DWDD. Met een snoetje vol walging keek hij naar René van der Gijp en Michel van Egmond. Die hadden zojuist de NS-Publieksprijs gewonnen. Dat was een gotspe, hoe konden die domme Nederlanders dat soort rotzooi toch beter vinden dan het werk, pardon: oeuvre, van hem en andere literaire opperwezens. Ook op die vraag is het antwoord simpel: Omdat die boeken gewoon veel aantrekkelijker zijn om te lezen.

De CPNB zou daar eens over moeten nadenken. En zich niet meer moeten laten leiden door dat enge, misselijk makende, zelfingenomen literaire kliekje.

Het nieuwe Nederland heeft geen behoefte aan hoogdravendheid. Stop dus met de Boekenweek, stop je geld in talent dat door uitgeversarrogantie niet wordt herkend. Kies kwantiteit boven kwaliteit, dan komt die kwaliteit vanzelf wel. Kortom, verbreed het aanbod, laat lezers zelf bepalen wat ze willen lezen, en alles komt weer goed.

In het verlengde daarvan nog één vraagje tot besluit. Enig idee hoeveel van de dik 17 miljoen Nederlanders naar de boekwinkel gaan om een boek te kopen? Nog geen honderdduizend. Ook daar zou de CPNB eens over moeten nadenken.