Misselijkmakende racistische uitlatingen bij de politie zoals we die hebben gelezen, moeten tot de bodem worden uitgezocht en stevig worden aangepakt. Ik begrijp de woede daarover heel goed.
Ook bij de politie komt racisme voor, en vooral bij de politie is dat absoluut ontoelaatbaar. We lezen dat de burgemeester de zaak uiterst serieus neemt en wanneer nodig gepaste maatregelen treft. Van korpschef Westerbeke hebben we een vergelijkbare verklaring kunnen lezen.
Maar Westerbeke heeft ook iets anders gezegd, en dat is dat hij zich grote zorgen maakt over het stelselmatig opgevoerde wantrouwen richting de politieorganisatie als geheel. Die zorg deel ik ook. Veel te vaak wordt de politie bejegend als organisatie die we moeten wantrouwen, en waarbij racisme geïnstitutionaliseerd zou zijn. En dat blijft niet bij al dan niet verholen verwijten van die strekking in teksten in de raadzaal of in moties van raadsleden van andere politieke partijen dan de VVD.
Dat sijbelt heel snel door in de samenleving – en daar heeft het een desastreus effect.
De politie staat elke dag opnieuw voor elke Rotterdammer klaar, en riskeert daarbij elke dag opnieuw lijf en leden. Het zijn politieagenten die je komen redden als er een inbreker in je huis staat. En daarbij vragen ze niet naar je geloof, huidskleur of geslacht.
Het zijn politieagenten die je uit je auto komen trekken als je een ongeluk hebt gehad. En daarbij vragen ze niet naar je geloof, huidskleur of geslacht.
Het zijn politieagenten die als eerste ter plekke zullen zijn als je een hartaanval hebt gehad. En daarbij vragen ze niet naar je geloof, huidskleur of geslacht.
Het zijn politieagenten die voor je gaan staan als er geweld dreigt. En daarbij vragen ze niet je geloof, huidskleur of geslacht.
Ik geloof niet dat het voor onze partners van onze raadsleden, ooit spannend is of we ‘s avonds in levende lijven thuiskomen. Voor de partners van politieagenten is het dat elke dag.
Zij verdienen onze steun. En dat betekent dat we heel zorgvuldig moeten zijn, en heel precies, met welke verwijten we maken. We moeten fout gedrag altijd veroordelen. Maar nooit generaliseren. Ten eerste omdat ze beter verdienen, en óók om hun werk onbedoeld niet nog gevaarlijker te maken dan het al is. Begrip ontstaat pas als het van twee kanten komt.
Laten we dus de uitgestoken hand van de politiebond aannemen, en snel een moment prikken om niet over de politie te spreken, maar met hen.