De Joegoslavische schrijver Djilas schreef ooit dat communisten bereid waren om 90% van de bevolking om te brengen om de overgebleven 10% gelukkig te maken in een communistische heilstaat.
Ze lijken verdwenen, die mensen c.q. politici, die hun gelijk met harde hand afdwingen. Het gros van de communistische elite uit het verleden ging ervan uit, dat ze de waarheid in pacht had. Buiten dat ze zichzelf als “zieners” en “voorhoede” extra privileges gaven, bleken ze meedogenloos tegen mensen die aan hun visie twijfelden. Dat heeft letterlijk miljoenen het leven gekost en vele andere miljoenen in diepe ellende gestort.
Eén van de eerste zaken die binnen zo’n communistische heilstaat opgeofferd werden, waren de niet technische “wetenschappen” zoals geschiedenis en rechtsgeleerdheid. In onze tijd lijken klimatologie en sociale geografie hetzelfde lot beschoren.
Al in de eerste klas van het voortgezet onderwijs leerde ik dat een deel van ons Nederlandse landschap was ontstaan door aloude gletsjers en hun morenen. Ook de Doggerbank stond toen nog boven water. Menselijke activiteit was toen te verwaarlozen.
Dichterbij. Varend op de Duitse rivieren kom je in veel steden plekken tegen waar de waterstand (overstromingen) van de laatste eeuwen is weergegeven. Allemaal veel hoger dan de overstromingen nu! De Nederlandse schilder Hendrick Avercamp (1585 – 1634) staat bekend om zijn ijstaferelen. In zijn tijd (de kleine ijstijd) bevroren de grote rivieren altijd; later zijn ook de Fransen daarover ons land binnengetrokken.
Dat bewijst dat klimatologische veranderingen kunnen plaatsvinden zonder ingrijpen van de mens! Waag het echter niet dat in bepaalde kringen te zeggen. Je hebt geluk als je wegkomt met hoon en meewarig hoofdschudden. Wederom is een groep opgestaan, die de waarheid in pacht heeft en die ondemocratische methoden niet schuwt! De klimaat- c.q. milieudrammers.
Ze zijn meedogenloos in hun gelijkhebberij en schakelen van probleem naar probleem. Rapport van Rome, zure regen, gat in de ozonlaag, CO2 teveel en nu N2 teveel. Oplossingen zijn dwingend!
Formule 1 race op Zandvoort mag niet doorgaan, ondanks het plezier dat miljoenen mensen eraan beleven. Alle bouw ligt stil, ondanks woningtekort. Onze boeren moeten gaan inleveren terwijl ze al zoveel doen om uitstoot te verkleinen en de omringende landen veel soepeler regels hebben.
Overal uitzichtverziekende vogelgehaktmolens om elektriciteit op te wekken. Nederland van het gas af. Iets dat ieder gezin op zijn minst € 1500,- gaat kosten, terwijl Duitsland juist aan het gas gaat! Rotterdamse haven moet strenge CO2 eisen stellen. Antwerpen hoeft dat niet te doen, terwijl de meest voorkomende windrichting ZW is (richting Rotterdam!).
Autorijden wordt enorm belast, maar het openbaar vervoer blijft ook duur. Wegen en kruispunten worden geblokkeerd, waardoor verontreinigende files ontstaan. Allerlei ingrijpende en dubieuze maatregelen.
Frustrerend is het feit dat tegenargumenten volslagen irrationeel en onwetenschappelijk worden genegeerd, verketterd en geridiculiseerd. Een echte oplossing als kernenergie is onbespreekbaar. Het falsifiseren van klimaattheses wordt onmogelijk gemaakt door beperkte en eenzijdige verschaffing van informatie en de kartelmedia doen voortdurend hun “plicht” door eenzijdig voor te lichten.
De in mijn ogen significante vergelijking met voormalig communisten (Groen Links is o.a. uit de CPN ontstaan) bracht me onlangs terwijl ik rustig voor de televisie zat tot de oerkreet HET IS NIET WAAR toen ik de Brabantse gedeputeerde milieu zag en hem hoorde zeggen dat hij niet naar de boeren zou luisteren.
Het is Rik Grashoff, oud wethouder van onze stad en ex Tweede Kamerlid, die door zijn fractie tot ontslag gedwongen werd, omdat hij hen misleidde. Daarvoor had hij als wethouder (GL !!) in het Rotterdams college meegewerkt aan de plaatsing van zeer vervuilende kolencentrale’s op de Maasvlakte.
Nog zo’n overeenkomst met communisme. Apparatsjiks oftewel partijbonzen kunnen geen fouten maken en komen wat ze ook doen altijd op hun pootjes (klauwen?) terecht.