Onze haven genereert zo’n 350.000 banen in de regio Rijnmond, dat zijn er veel, heel veel. Onze haven en industrie draaien voor het grootste deel op fossiele energie, of het nu gaat om het vervoer van containers, het produceren van benzine of het maken van plastic. De fossiele energie is de motor van onze haveneconomie of we het nu leuk vinden of niet, het is een feit.
Deze fossiele economie heeft ook een nadeel. Het stoot teveel CO2 uit waardoor de aarde opwarmt.
Ja, het klimaat verandert. En ja, we zullen op een goed georganiseerde en realistische wijze een bijdrage moeten leveren om de schade te beperken. Maar wel naar rato, want we zijn maar een piepklein landje. Als we de haven onredelijk en zonder enig gevoel voor de factor economie het vuur aan de schenen leggen, als we het vliegveld afbreken, in het centrum het autoverkeer verbieden, dan brengen we onze welvaart serieus in gevaar.
Want op korte termijn zijn er nauwelijks alternatieven voor het gebruik van fossiele energie. Met alleen zonne- en windenergie gaan we het niet redden.
Op langere termijn zijn er wel aanvullende mogelijkheden voor de energieopwekking zoals: kernenergie (mini kerncentrales en Thorium) en groene waterstof. Daar zullen nu echter wel besluiten over moeten worden genomen om deze in de toekomst mogelijk te maken.
Daarnaast zullen we ons gewoon moeten aanpassen aan de klimaatverandering zoals we al eeuwen doen in Nederland, namelijk door onze polders droog te houden. Daar zijn ook moderne varianten voor zoals de rivier meer ruimte te geven. Want China en India gaan vooralsnog door met het bouwen van kolencentrales en daar kunnen wij weinig aan doen.
In de geschiedenis zijn veel voorbeelden van hoe de welvaart in relatief korte tijd verloren kan gaan. In ons eigen land zijn er nog steeds gebieden in Zuid-Limburg die de sluiting van de mijnen nooit te boven zijn gekomen. In ons buurland België was Wallonië meer dan honderd jaar geleden met zijn staal- en kolenindustrie nog de derde industriële en economische macht ter wereld na Groot Brittannië en Amerika.
Ook hebben we in de UK de vervallen oude industrie gebieden en in Amerika de Rust-Belt. Al deze gebieden werden in relatief korte tijd getroffen door een groot verlies aan welvaart. De oude industrie ging om verschillende reden ten onder en er waren geen alternatieven. Het gevolg was werkeloosheid en armoede.
Laten we in Rotterdam niet onze oude schoenen weggooien voordat we nieuwe hebben. Laten we een realistisch klimaatbeleid voeren, die onze huidige welvaart niet onnodig afbreekt. Want van de wind alleen kunnen we niet leven.