Ik geef gastlessen over vrijheid aan Rotterdamse basisschoolkinderen. Ik doe dit omdat ik geloof dat dit onderwerp zeer essentieel is voor onze samenleving. Het verhaal achter 4 en 5 mei probeer ik over te brengen aan onze jeugd omdat onze vrijheid niet vanzelfsprekend is. Dat wij in vrijheid leven hebben we aan anderen te danken.

De periode van de Tweede Wereldoorlog ligt ver achter ons. Dat maakt dat er nu een generatie is die grootouders heeft die de Tweede Wereldoorlog niet direct hebben meegemaakt. Van een belangrijk deel van die generatie stond de wieg elders in de wereld. Ook die van mijn ouders.

Ik voel en zie steeds meer het belang van een gedeeld herdenken en vieren van vrijheid in onze samenleving. Het nut ervan is belangrijker dan ooit. Samen herdenken en vieren brengt ons dichter bij elkaar. Bovendien draagt onze herdenking bij aan een samenleving waarin het belang van onze democratische rechtstaat wordt uitgedragen en gedeeld.

Kwetsbaar

Onze vrijheid is als zuurstof voor een samenleving waarin geen ruimte is voor polarisatie en uitsluiting. Vrijheid is een samenleving zonder angst en gevaar. Met 4 en 5 mei moeten we koesteren dat we in onze samenleving beschermd worden door onze democratische rechtstaat.

Om dat te illustreren in de klas vertel ik dat we onder andere vrij zijn onze godsdienst te beleven en dat wij vrij zijn om onze mening te uiten zolang wij datzelfde recht van de ander respecteren. We mogen samen nooit vergeten wat er kan gebeuren als groepen in onze samenleving tegenover elkaar komen te staan.

Ook vertel ik tijdens mijn gastles aan de kinderen dat we sinds het beëindigen van de Tweede Wereldoorlog in vrijheid leven. Dat het belangrijk is dat we beseffen dat onze vrijheid kwetsbaar is. Het gesprek in de klas wordt levendig als ik vertel dat wij samen verantwoordelijk zijn voor onze vrijheid. We geven onze vrijheid nu een invulling en straks geeft de volgende generatie er zijn invulling aan.

75 jaar

Volgend jaar herdenken we dat de Tweede Wereldoorlog 75 jaar geleden beëindigd is. Dat zie ik als een kantelpunt in het vieren van onze vrijheid. We gaan een tijdperk in waarin we geen verhalen meer kunnen horen van mensen die deze oorlog zelf hebben meegemaakt. De verhalen van deze mensen houden we levendig door ze te blijven herhalen. Onze vrijheid moeten we daarom ook de volgende 75 jaar doorgeven. Een keer per jaar stil staan bij onze vrijheid is mijn ogen daarom niet genoeg.

Normaliter vertelde ik in de klas hoe belangrijk onze vrijheid is. Dit jaar wilde ik in de klas gesprekken voeren over onze vrijheid. In gesprek zijn met elkaar in plaats van over elkaar. Ik liet de kinderen elkaar vertellen waarom onze vrijheid belangrijk is. Ineens zag ik het nieuwe tijdperk van onze vrijheid letterlijk voor me. Bij het nadenken over de volgende 75 jaar vrijheid geven we ook mede vorm aan hoe wij met elkaar gaan samenleven straks. Het gaat over het Nederland van onze kinderen.

Dit maakte dat voor mij 4 en 5 mei dit jaar een andere lading kreeg. Wij voeden nu een generatie op die straks vorm gaat geven aan onze vrijheid en daarmee onze democratische rechtstaat. In dat Rotterdamse klaslokaal zag ik het Nederland van straks. Waar het er niet toe doet waar je grootouders vandaan kwamen. Ik zag Nederland waar het herdenken en vieren in het DNA zit en geen punt van discussie is.

Voor mij  betekent 4 en mei 5 meer dan herdenken en vieren. Het gaat over invulling geven aan je plek in onze samenleving. En dat doe je elke dag. Niet alleen nu maar ook straks.

Karima Bouchtaoui is lid Provinciale Statenlid VVD Zuid-Holland