door Pieter Schol

Laat me het even herhalen. Nulkommakut. Was een duidelijke Rotterdamse uitdrukking. Je hebt werkelijk geen verstand hiervan. Nulkommakut. Ronald Sorensen, mijn favoriete opa, weet het misschien nog wel.

Maar ja ik kom uit Crooswijk. Oud. Het originele. Het archetype van de Rotterdammert.

Nulkommakut.

Ja mensen we moeten weer een andere stad worden.

Kan het bijna niet uit m’n bek krijgen: Bordeaux!

Persoonlijk ben ik meer een Bourgogne-aanhanger omdat we ooit tot dat rijk hebben behoord.

Echt, een studiereis en we moeten weer wat anders worden.

Ik heb veel steden voorbij zien komen in mijn leven waar opeens Rotterdam op moest lijken.

Pastors, die gozert uit Zuid, wil nog altijd dat we Amsterdam moeten zijn.

Tja.

Vancouver, Amsterdam, Bordeaux, Barendrecht, Barcelona en New York.

Nou heb ik met de laatste niet zoveel moeite. Als je er geweest bent dan begrijp je dat New York eigenlijk op Rotterdam lijkt.

Bordeaux, minder Barendrecht. Ik hoor het onze wethouder wonen nog zeggen. Kurvers.

Jongen, je weet er nulkommakut van.

Weet je wel wat je in de stad hebt staan? Aan architectuur? Wat deze stad te bieden heeft. Dat we ooit voorloper waren met sociale woningbouw? Waar overigens heel veel van is gesloopt? We zitten helemaal niet op Bordeaux te wachten. Waarom eigenlijk? Weer een modegril. Laat Rotterdam heel. Rotterdam is Rotterdam!

En je hebt geluk aan Groen Links. Die willen alleen maar brede fietspaden voor hun turbo gezinsfietsen die niemand kan betalen. Maar gewoon meegaan met de sloop van bomen.

Verder, hoe je het voor elkaar hebt gekregen, mijn complimenten, de PvdA is ook muisstil.

We zijn Rotterdam. En dat al een paar eeuwen. Stop met modieus gelul. Stop met slopen en luister een keer naar je bevolking. En kijk ff om je heen. Voordat je weer luistert naar je ambtenaren, wannabee stadsmakers en gemankeerde raadsleden die er nulkommakut... van weten.

Nulkommakut.