Het Nuwe Normaal. Zo noemt Mark Rutte de dagen van vandaag en morgen. Nuwe is geen spelfout, de premier kan de ie niet uitspreken, luister zijn spreekbeurten maar terug. Hoe dan ook, in dat nuwe normaal gaat het straks vooral om het mondkapje. Dat gaat ons straatbeeld bepalen, in alle soorten, maten en designs. Dacht je als moslima een beetje de show te kunnen stelen met je boerka of nikab? Of als PC Hooftstratertje met je ruitjespantalon en Bulgari Flora op je neus? Jammer dan, je wordt aan alle kanten voorbij gelopen door het mondkapje.
Het mondkapje is de visuele erfenis van corona. Een modeaccessoire met een medische en emotionele kiem. Medisch omdat het zou kunnen helpen het virus op afstand te houden. En emotioneel omdat we onszelf wijsmaken dat dit ook echt zo is.
Wat nu begint, is de modieuze vertaalslag. Uitgangspunt is het saaie witte of lichtblauwe lapje stof met elastiekjes. Daarop voortbordurend (geen woordgrap) komen er straks talloze kleuren, logo’s en beeltenissen. Haute couture van Armani en Dior. Weggevertjes met de weekaanbiedingen van Albert Heijn en de Burger King. Idealistische van Greenpeace en War Child. En natuurlijk kijk-mij-eens-fan-zijn van Beyoncé, Star Wars en andere exponenten uit de entertainmentindustrie.
Het mondkapje gaat een hebbedingetje worden, een kunstobject. Er zal een verzamelwoede ontstaan, dubbele exemplaren worden gretig geruild, bijzondere worden onbetaalbaar. Marktplaats, eBay en Vinted gaan gouden tijden tegemoet. Te koop aangeboden: Mondkapje van Johan Derksen, de meeste sigarenlucht is eruit gestoomd. Te koop gevraagd: Mondkapje van Henk Krol, mag nog een beetje onnozelheid in zijn blijven hangen.
Ook in de sport zal het mondkapje z’n weg vinden. Het zal even wennen zijn, maar er zijn louter positieve effecten. Veel sporters fluimen er altijd ongegeneerd op los en dat gaat niet meer lukken met zo’n ding voor je mond. Ook prettig: je kunt de scheidsrechter ondersteboven schelden. Hij hoort wat er gezegd wordt, maar weet niet door wie. En uiteraard dat ridicule achter je hand praten wat de heren grote voetballers en trainers sinds enige jaren doen om te voorkomen dat er liplezers zijn die zien wat ze zeggen. Is ook afgelopen, hoeven we ons niet meer aan te ergeren. Dankzij de mondkapjes.
Het belangrijkst, althans voor de amateursporters: er zijn nog geen commerciële richtlijnen uitgevaardigd door de sportbonden. Dat betekent dat elke club vooralsnog z’n eigen mondkapjessponsorbeleid mag bepalen. Zo kunnen maanden van gederfde inkomsten weer een klein beetje worden goedgemaakt door mondkapjes van Slagerij De Sappige Slavink, Woningstoffeerder Gordijn & Zonen en al die andere middenstanders die, ook al hebben ze het zelf verre van gemakkelijk, hun club door dik en dun blijven steunen.