Het is weer het oude liedje: Feyenoord is dramatisch uit de winterstop gekomen. Voor de zoveelste keer ging de eerste officiële wedstrijd van het nieuwe jaar verloren. Ditmaal liet het ergens onderaan bungelende PEC Zwolle Feyenoord kansloos. Het is een regelrechte schande, vergelijkbaar met het verlies in de openingswedstrijd van de competitie, tegen De Graafschap.

Meest bedroevend is het feit dat op de 3-1-nederlaag helemaal niets valt af te dingen. PEC Zwolle was zaterdagavond beter en trok de overwinning volkomen terecht naar zich toe. Net als eerder dit seizoen Fortuna Sittard deed, nota bene in De Kuip, en bij de competitiestart dus De Graafschap. De duurbetaalde spelers van Feyenoord moeten zich rot schamen dat zij zich door dergelijke ploegen de les laten lezen.

Veel, zo niet alles, is terug te voeren op een schrijnend gebrek aan mentaliteit. De wedstrijdinstelling van de meeste spelers is om te huilen. De verdediging was tegen Zwolle één grote gatenkaas. Een fatsoenlijke aanval viel niet te noteren. En het middenveld? Tja, het middenveld. Het enige hoogtepunt van de avond, vanuit Feyenoord-perspectief bezien, was de prachtige, doeltreffende vrije trap van Robin van Persie.

De spelers van Feyenoord hebben stuk voor stuk meer kwaliteit dan de voetballers van Zwolle. Het is uitsluitend op inzet en wilskracht dat je dan kan worden afgetroefd. Dit is dan ook precies wat er zaterdag gebeurde. Feyenoord speelde slap, lamlendig en zonder enige bezieling of overtuiging. Uitzonderingen waren er niet, iedereen speelde ver beneden zijn kunnen. Zwolle kreeg er zo steeds meer geloof in, en dartelde vrolijk over het veld, tussen de schutterende linies van Feyenoord door.

Hét grote probleem bij Feyenoord is dat er binnen de lijnen niemand is die de boel op scherp zet, zoals voorheen Dirk Kuijt en Karim El Ahmadi deden. Helaas is Robin van Persie daarvoor veel te lief en te soft gebleken. Voetballend heeft Van Persie sinds zijn terugkeer naar Rotterdam prachtige dingen laten zien. Om van te watertanden. Maar als aanvoerder heeft hij voortdurend verkeerde signalen afgegeven.

Van Persie is om maar één reden teruggekomen: om zijn loopbaan op een positieve manier af te sluiten. Dit heeft hij ook letterlijk zo uitgesproken. De prestaties of eventuele prijzen zijn vanaf het begin ondergeschikt geweest. Daarmee heeft Van Persie zijn labiele en onvolwassen ploeggenoten niet verder geholpen. Het is jammer dat deze grootheid, met al zijn ervaring, niet meer wijze voetballessen op zijn medespelers heeft kunnen overbrengen.

Bij een smadelijk verlies als dat tegen Zwolle, wordt natuurlijk ook direct gekeken naar de technische staf. Maar of een andere trainer deze selectie beter zou laten voetballen, is zeer de vraag. Het gebrek aan kwaliteit zit vooral in de spelersgroep. Trainer Giovanni van Bronckhorst moet roeien met de riemen die hij heeft. Hij had zaterdagavond bijvoorbeeld graag de opzichtig falende rechtsback St. Juste willen wisselen, zei hij, maar op de bank had hij geen alternatief.

Het is armoe troef. En dat bij een club die vorig seizoen nog een recordomzet behaalde van bijna 100 miljoen euro. Het duidt op wanbeleid in het kwadraat dat je er dan enkele maanden later zo voorstaat zoals nu.

Tot overmaat van ramp duikt dan op social media ook nog een foto op van Feyenoord-directeur Jan de Jong die in Wateringen zit te lunchen met VVV-trainer Maurice Steijn. De twee kennen elkaar via de jeugdopleiding van ADO Den Haag. Een zoon van De Jong speelt daar, een zoon van Steijn heeft er gespeeld. Afgelopen zomer heeft Feyenoord nog geprobeerd om Steijn binnen te halen als assistent-trainer.

Als een dag na een nederlaag in Zwolle een dergelijke foto opduikt, ben je geneigd te denken dat er meer aan de hand is. Óf Jan de Jong is zo dom en naïef dat hij meent ongezien, maar wel publiekelijk, met Steijn te kunnen gaan lunchen. Óf het is boze opzet: deze foto moest naar buiten komen om Giovanni van Bronckhorst zijn eigen conclusies te laten trekken.

De Jong heeft hierop al een voorschot genomen door in zijn nieuwjaarstoespraak te zeggen dat in de komende onderhandelingen over een mogelijke verlenging van het contract Feyenoord de beslissing neemt. “Wij leiden de dans.” Naar een trainer die zo geweldig heeft gepresteerd en zulke prachtige prijzen heeft binnengesleept — een icoon en ambassadeur van de club bovendien — is dat ronduit respectloos.

 

De journalist Boudewijn Warbroek (1963) bezoekt wedstrijden van Feyenoord sinds 1975. Hij werkt als vrijwilliger voor supportersmagazine Hand in Hand en Stadion Sport Nieuws, en schreef mee aan ruim tien boeken over Feyenoord.