Na de val van het Oostblok en het daarop volgende démasqué van de gevallen communistische regimes veranderde de Nederlandse aanhangers van het communisme snel en geruisloos in milieuactivisten. Edoch de vos verliest wel zijn haren, maar niet zijn streken.

Soms heeft iemand een jeugdzonde begaan, maar ambieert toch een politieke functie. Ik heb vele gesprekken gevoerd met aspirant politici om te kijken wat voor vlees ik in de kuip had en stel eens dat een gesprek als volgt was gegaan.

Kandidaat A

“Goedemorgen. Ik ben al eerder lid geweest van een politieke partij: de PNF!” “PNF, nog nooit van gehoord!” ”Oh, laat ik dan duidelijk zijn. De Partitio Nazionale Fascista. De partij van de grote Benito Mussolini. Ik heb zijn inzet voor het Italiaanse volk en zijn streven om alle landen om de Middellandse zee te veroveren altijd zeer bewonderenswaardig gevonden”

Kandidaat B

“Ja ik heb politiek altijd al interesse in politiek gehad, vandaar dat ik net als mijn vader SS’er ben geworden. Uiteraard wist ik van de excessen aan het Oostfront en de vernietiging van minderheden als zigeuners en Joden, maar ik beschouw dat als detail in de geschiedenis. Het gaat om de hoofdzaak, het brengen van geluk aan een volk en het is een maatschappelijk taak om een ieder die dat geluk in de weg staat te elimineren.

Beide kandidaten zouden bij iedere zichzelf respecterende politieke partij binnen een seconde op straat getrapt worden. Zo niet bij onze “milieupartij” GroenLinks. Daar zouden ze op mooie functies kunnen rekenen.

Ik kom tot deze conclusie nadat bekend is geworden dat de Groen Links wethouder in 020 Groot Wassink – die zo zijn best doet om op Lenin te lijken - zonder enige schroom bekend heeft gemaakt lid te zijn geweest van een Trotskistische partij. Voor de goede orde. Trotski was de grondvester van het Rode leger dat de bolsjewieken uiteindelijk aan de macht hielp. Hij voerde dienstplicht in zodat honderdduizenden moesten strijden voor een ideaal, dat niet het hunne was. Door middel van terreur en duizenden executies werd uiteindelijk de burgeroorlog gewonnen en werd Rusland een bloedige dictatuur waarbinnen miljoenen mensen het leven lieten.

Het idealiseren van zo’n man is geen beletsel om wethouder voor Groen Links in 020 te worden; misschien zelfs een aanbeveling?

Maar het kan – ongelooflijk maar waar – nog erger. Paul Rosenmöller is voorzitter van de nationale onderwijsraad en senator voor GroenLinks. Oh ja, en één van de mensen die meende Pim Fortuyn te moeten demoniseren. Meneer de senator is aanhanger geweest van Hoxha en Pol Pot.

Hoxha - dictator van Albanië - bleef na de onttakeling van Stalin als enige stalinist in Europa over. Uiteraard regeerde hij met terreur, martelkelders en interneringskampen. 

Pol Pot - dictator van Cambodja –was (als dat kan) nog een graatje erger. Hij liet heel bewust alle intellectuelen en iedereen die kritiek zou kunnen hebben systematisch vermoorden. Binnen drie jaar werd één vijfde van de bevolking van Cambodja omgebracht: Ruim twee miljoen mensen! Iemand die Hitler en Stalin naar de kroon stak.

Sympathie en bewondering voor dat tuig zijn geen beletsel om politiek carrière te maken en wordt niet eens als een jeugdzonde beschouwd.

In Den Haag is GroenLinks tegen het vernoemen van een straat naar Pim Fortuyn, want die is volgens de oud kameraden te controversieel.

Heb je het ooit zo zout gegeten?