We hebben verloren. Hoewel, Rotterdam viel voor de SP reuze mee. De grote klappen vielen in Groningen, Limburg en Brabant. Wij zijn nu even groot als de PvdA. Groter dan Groen Links. In Rotterdam.

Sterker, ik denk dat de mensen in Rotterdam steeds meer beseffen dat er maar één partij is waar ze wat aan hebben. Als ze uit hun huis moeten. Als ze door de belastingdienst kapot worden gemaakt. Als ze geen normaal huis kunnen kopen terwijl je toch met z’n tweeën werkt.

Denken jullie nu echt dat een Kaag weet wat een einde van de maand is? Dan komt er bij haar weer een nieuwe sneaker binnen.

Want laten we eerlijk zijn. Van hard werken, word je niet rijk. Wel van het uitzuigen van bedrijven via aandelen. In je luie stoel.

En nee, ook van die buitenlanders word je niet arm wat de bijzienden van nieuw rechts jullie willen laten geloven. Tenzij die investeringsmaatschappijen een buitenlandse oorsprong hebben. Gevestigd op de Kaaimaneilanden of de Amsterdamse Zuidas.

Die conglomeraten roven je bedrijf leeg. Met een bedrag waar een Syrische asielzoeker een puntje aan kan zuigen. En jij maar zoeken naar je baan. Oeps weg. ZZP dan maar. Aan de geeuwhonger, zonder rechten en fatsoenlijk loon.

Maar laten we links met een lach beginnen. Weg met het zure verhaal van de tegenpartij. Wij links moeten komen met humor, een lach. Relativering. Een sociale samenleving is een glimlach naar elkaar. Op straat. Elkaar alles gunnen. Zorgen voor elkaar. Zoals we eigenlijk al elke dag op straat doen in Rotterdam.

Want er is zoveel humor in Rotterdam. Geweldig. Elke dag genieten!

Zoals een Amsterdammer al zei: het ligt op straat...