“Meester, jij bent de liefste meester van de heeeeeeeeele wereld”. En spontaan sloeg de kleine dreumes zijn armen om de hals van mijn oudste zoon.
Vijf dagen later kreeg mijn zoon, die in ’t basisonderwijs werkt, keelpijn. De volgende dag zat ook zijn neus verstopt. Een zelftest gaf aan dat hij corona had. De meer betrouwbare GGD-wattenstaaf, bevestigde die zondagmiddag de conclusie.
Het leed bleef niet beperkt tot mijn zoon en z’n klas die thuis moesten blijven. Op school bleek nog een collega besmet, ging nog een klas naar huis. Maar er was meer. Wij hadden immers een paar dagen eerder nog met elkaar gegeten. Mijn vrouw testte onmiddellijk positief, ook al had ze nog nergens last van. Veiligheidshalve verruilde ik de echtelijke sponde voor ’t bed in de logeerkamer.
Nu hebben we best een ruime woning. Goede ventilatie ook. Maar ga er maar aan staan om elkaar binnenshuis op anderhalve meter afstand te houden. Dus een paar dagen nadien - mijn echtgenote hoestte inmiddels alsof ze elke dag twee pakjes Gauloise rookte - begon ook mijn keel te kriebelen. Snelle rekensom: 1 kleuter is in dit geval al goed voor de besmetting van 3 dubbel gevaccineerde volwassenen. En wie weet hoeveel meer nog!
Extreem voorzichtig
Al sinds het begin van de pandemie ben ik extreem voorzichtig. Ik ben 65+, heb aardig wat overgewicht. En alsof dat nog niet genoeg is, ben ik al sinds mijn tienerjaren extreem gevoelig voor infecties aan de luchtwegen. Het aantal keren dat ik kaakholte-ontsteking, voorhoofdsholte-ontsteking, longontsteking of zelfs dubbele longontsteking heb gehad, valt niet meer op één hand te tellen.
Dus ook sinds ik voor de tweede keer ben gevaccineerd, bewaar ik afstand, schud ik geen handen en draag ik nog steeds mondkapjes als er naar mijn zin teveel mensen op één plek zijn. Ik was mijn handen letterlijk alsof mijn leven ervan af hangt en in de auto ligt standaard een flesje reinigingsgel.
Graag zou ik zien dat mijn zorg werd gedeeld door de Minister van Volksgezondheid, maar al sinds het begin van de corona-crisis krijg ik het gevoel dat we in Nederland achter de feiten aanlopen. Toen ik in maart vorig jaar een rondreis door Azië maakte, mocht ik op de luchthavens van Singapore, Cebu, Boracay, Manilla, Tokio, Denpasar, Jogjakarta en zelfs op ’t treinstation van Soerabaja ervaren, hoe niet alleen mijn temperatuur werd gemeten, maar ook hoe ik aan een kruisverhoor werd onderworpen. Of ik klachten van hoesten en neusverkoudheid had? Waar ik vandaan kwam? Of ik ook in China was geweest, op welk stoelnummer ik had gezeten? Wat mijn mobiele nummer en e-mailadres was?
Bij terugkeer eind maart op Schiphol, werd louter gekeken of er bekeuringen open stonden en mocht ik meteen doorlopen. Geen temperatuur, geen vragen waar ik vandaan kwam, helemaal niks. In de trein naar Den Haag, waren we de enigen met een mondkapje. Want onze overheid deed het mondkapje toen nog als onzin af.
Zo ging het hier week in week uit door. Niet alleen het mondkapje was onzin. Testen van reizigers op Schiphol was onzin. Vluchten uit risicolanden weigeren was onzin. Mensen onder toezicht in quarantainehotels stoppen, was onzin, ja zelfs de inmiddels beschikbare zelftest was onzin. Al die maatregelen werden wel in andere landen genomen en soms (tijdelijk) ook hier, maar altijd halfslachtig. In quarantaine als je uit een hoog risicogebied kwam, dat mocht bijvoorbeeld gewoon thuis en werd alleen steekproefsgewijs telefonisch gecontroleerd.
In ronduit alles liepen wij achter op andere landen. In mondkapjesverplichting, in lockdown-maatregelen, in vaccineren… En - in die zin zijn we wel heel consequent - dat doen we nog steeds. Ook met de booster-prik lopen we weer helemaal achterop.
Bang
Rutte en De Jong blijven maar pappen en nathouden. Het zijn typisch zachte heelmeesters die stinkende wonden maken. Bang voor hun achterban? Bang voor de publieke opinie? Bang voor Doutzen Kroes en haar wappie-volgers? Bang voor Willem Engel en zijn agressieve relschoppers? Bang voor de naderende gemeenteraadsverkiezingen? Bang voor de tribunalen die het tuig van Forum ooit hoopt in te stellen?
Gelukkig kennen we nu weer een pakket ingrijpende maatregelen. Een pakket waar de doortastende autoritaire leiders in China, Nieuw-Zeeland, Israel, Portugal en Oostenrijk nog wat van kunnen leren. Ja proef mijn cynisme: ik ben helemaal gerust, dankzij deze keiharde klap op het virus. Alle niet essentiële winkels gaan een uur eerder dicht! Je kunt ook nog maar tot 17.00 uur naar restaurant, bioscoop, theater of de hoeren!
Ondanks geluiden uit het onderwijs, de vraag om ingrijpende maatregelen van artsen en virologen, blijven de scholen gewoon open. Al die dreumesen met hun “Jij bent de liefste meester van de heeeeeele wereld” blijven gewoon lekker besmetten. Dat scholen tot de grootste besmettingsbronnen behoren, telt niet zwaar genoeg. Dus geen verlengde kerstvakantie, maar mondkapjes vanaf groep 6. Kijk, dat is nog eens daadkracht.
Als we ooit nog een nieuw kabinet krijgen, laten we dan (met steun van het zieltogende CDA) hardop en vol overtuiging bidden dat de domineeszoon Hugo de Jong niet als minister terugkeert. Dat kan gewoon binnen het Onzevader: “En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van De Jonge. Want van U is het Koninkrijk etc.”
Mocht die smeekbede worden verhoord, laten we dan hopen dat ijdele Hugo ook andere bestuurlijk functies over laat aan mensen die wel capabel zijn. Gewoon weer lekker terug voor de klas. Daar is praatjesmaker De Jonge veel harder nodig, veel beter op zijn plek en ;t is voor de beste man zelf ook veel leuker.
“Meester Hugo, jij hebt de gekste schoenen van de heeeeeeeeele wereld!”