De vierjarige toekomst van Rotterdam is op z’n Siciliaans tot stand gekomen.

Ik woon in Zwitserland, werk in Amerika, en bezoek Rotterdam, maar heb de politieke onderhandelingen in deze stad belangstellend en ook dagelijks op de voet gevolgd juist vanwege de manoeuvres waarvan ik de indruk kreeg dat ze het daglicht niet mochten zien.
Het had allemaal veel weg van de KNVB uit de tijd van Jos Staatsen.
Ook nu heroïsch drammen: GroenLinks. Veel Haags paardengefluister: D66. Halsstarrigheid bij de grootste verliezer: PvdA.

Ik snap nu ook waarom jonge mensen zich niet meer voor politiek interesseren. Deze drie partijen zijn ware meesters (meer: meesteressen) in het konkelfoezen. Paste precies bij het beeld dat ik al had van Paul Rosenmöller. Het is opnieuw bevestigd. Onbegrijpelijk dat men heeft goed gevonden dat uitgerekend hij in de stad van Pim Fortuyn mocht komen masseren.

Had Joost Eerdmans bij het bespreken van die kandidatuur maar zo geëxcelleerd als vanmiddag bij Paul Witteman, die hij bij Buitenhof met een mond vol tanden tot overgave dwong.

Ik ben wel blij dat de VVD mee doet. Als die partij nee was blijven zeggen, was men met een minderheidscoalitie (met gedoogsteun) of een afspiegelingscollege (met linkse meerderheid) op de proppen gekomen en dat helpt de stad economisch niet vooruit. En tegen Leefbaar en DENK zou ik willen zeggen: ga eens met elkaar praten.

Ik las zelfs dat dat al gebeurd was tijdens de campagne. Toen nog met de inzet om elkaar zoveel mogelijk af te katten in de hoop dat dit naar twee kanten veel stemmen zou opleveren. En dat is gelukt. Zelfs Leefbaar is met 11 zetels goed weggekomen met de PVV in zijn nek. En DENK heeft Nida op 2 zetels kunnen houden. Mooi platform om elkaar de komende tijd de hand te reiken.

Maar doe het dan wel op z’n Amerikaans. Dat wil zeggen, dat de Nederlandse Turken, die in hun hoofd Turken gebleven zijn, alsnog verklaren met behoud van hun cultuur Nederlanders te zijn, aan de Nederlandse wet zullen gehoorzamen en de Nederlandse cultuur als leidend willen accepteren. Dan ben je er. Dan is er niemand die nog denkt in termen van uitsluiten. Voor Rotterdam zal dit toch de toekomst moeten zijn.
En pas dan kun je spreken van een leefbaar Rotterdam.