Er is een nieuwe wet in de maak waarbij het is toegestaan om bij de kapper een glaasje wijn te mogen drinken. Hoera!

In de eerste plaats denk je dan ‘waar bemoeit die overheid zich nu weer mee?’  Het is al een lange tijd de gewoonte bij de wat meer chique kapsalons om een wijntje of wat dan ook te schenken. Service voor de klanten, nietwaar? En o zo feestelijk. Uitgezonderd natuurlijk onze reeds vele moslimkapperszaken in onze stad. Daar ligt het knippen en scheren een stuk gevoeliger. Laat staan met een gezond en lekker wijntje erbij. Maar ook hier weer onze ‘escape’ voor Iman en Nieman.

‘Als Iman en Nieman niet luistert naar woorden, vallen er doden,  in plaats van woorden’, (vrij naar voormalig staddichteres Jana Beranová).
Dus in plaats van ons traditionele ‘Corenwijntje’ (bij de Nieuwe Haring en zo) een voortreffelijk ‘Koranwijntje’.
Allah, Ach(ter de) Bar!

Verder ken ik veel oude kledingzaken waar ze nog ouderwetse maatpakken maken. Waarbij je als goede klant zelf een keus mag maken uit de ‘drankkast  (Het zogenaamde uit de (drank)kast komen).
Prima toch. Terwijl je wacht: ‘Ha fijn, ha fijn, een borrel van Floryn.’

Maar diezelfde overheid wil (of is reeds bezig) om het alcohol drinken in kunstgaleries te verbieden. Recent is daarvoor een galerie-eigenaar gearresteerd .Omdat hij het in zijn bol kreeg om een wijntje te schenken voor zijn gasten tijdens de opening van een expositie. Tegenwoordig dus in de ogen van onze zogenaamde overheid een absolute ‘halsmisdaad’.

Kan het nu nog gekker met deze constante overheidsbetutteling?  (Terrassen rookvrij. Maar niet de Botlek aanpakken met constante roet over onze stad. Die je of je nou wel rookt of niet rookt, zeven tot acht sigaretten doet  laat inademen, elke dag. Aldus zeer betrouwbare wetenschappelijke rapporten).

Maar daar is geen ‘Clean Air’ ( de NSB’ers (No Smoking Business) te zien of te horen. De NSB’ers die Jan en Alleman in de horeca verraden als daar nog een sigaretje wordt opgestoken.  Loerend altijd van buiten als professionele spionnen met hun supergeheime notitieblokjes. Bij onze geliefde horeca-uitbuiters bekend onder de slogan: ‘Auskucken, Feind kuckt und hört mit!’

De hypocrisie in deze dus ten top.

Een glaasje bier of een ‘wijntje en een treintje’ hoort al sinds jaar en dag bij iedere kunstenaarsexpositie-opening, nietwaar? Feestelijk, zoals dit voor de kunstenaar en fans behoort te zijn. Een opening met geheel nieuwe kunstwerken is voor een rechtgeaarde creatieveling net als een vrouw die net haar jongste baby heeft gebaard. Gesprenkeld of course in onze ‘holy spirit!’
Althans zo lang ik mij dit herinner. Geen haan die er naar kraaide. En nu heden tan dage plots wel. ‘En drie keer kraaide de haan’…

In de overtreffende trap mag je nu wel nota bene bij de gratie van de overheid (De nieuwe wet moet nog worden aangenomen. Hoewel er reeds een meerderheid voor is in de Tweede Kamer) hierbij een glaasje wijn drinken bij je oude en vertrouwde kapper.

Halleluhjah!!

Zeker goed voor het bekende ‘praatje-pot’. En niet te vergeten de spirituele fantastische roddels over onze gehate buurvrouw en andere kapsones  kappersklanten.

Wat een godszaligheid. Écht smullen geblazen.

In dit kader gezien moeten er in mijn ogen ook nieuwe wetten komen voor alcoholversnaperingen bij onze geliefde dokter. (‘U heeft nog drie maanden te leven!’)

Schnaps, züm wohl!

En zeker ook bij je oude en vertrouwde tandarts. Na elke getrokken kies een heerlijk cognacje ter compensatie. Ga je vanzelf weer lachen als een boer zonder kiespijn.

Mijn goede collega, voormalig radioreporter van Stadsradio, Wim de Boek, vult hierop aan: ‘Toen ik nog jarenlang bloed gaf bij de Bloedbank, kreeg je na afloop altijd een cognacje. Anders trok je wit weg. Daar deed ik het dan ook voor…).

Bij onze doodgravers – in plaats van die rotte niet te zuipen slootkoffie en flauwe cake (‘ keek op de doodsweek’)  – is dit daar gelukkig sinds vele jaren inmiddels het geval. Menig maal hebben wij reeds het glas mogen heffen op de ‘gezondheid’, van onze dierbare overledene. Proost! Whisky, cigar and wild, wild women!’ Zoals het hoort, nietwaar?

Speciaal in dit hele kader voor onze kunstbroeders en zusters heb ik reeds op persoonlijke titel een ‘escape’ gemaakt. Tegen deze zoveelste betutteling.

Maak van je kunstgalerie tevens een kapsalon! Zet daarvoor symbolisch een mooie grote (liefst kunstzinnige) fauteuil in het midden van je galerie. Leg daar wat scheerapparaten, kammen en scharen bij. Volledig geknipt en geschoren tijdens het ‘kunst kijken.’ Wat een kunst!

En ‘hupsakee’ je glaasje wijn tintelt weer als een engeltje op je tong.  In je eigen oude en vertrouwde kunstgalerie.  Zoals het ‘heurt’. En nog wel geheel legitiem.

À la votre, santé!