Folders

Kombrink (PvdA) had Sparta Rotterdam failliet laten gaan

27 December 2020, 13:01 uur
Columns
mainImage

Ons Sparta is niet de enige voetbalclub met die naam, wel de bekendste. Zowel in Den Haag en Amsterdam hebben voetbalclubs bestaan die ook zo genoemd werden en in Nijkerk, Zwolle en Enschede spelen ze nog. Veel andere clubs hebben een verwijzing naar de antieke Griekse stadstaat in hun naam.  In onze stad zijn dat het inmiddels gefuseerde DJS (De Jonge Spartaan) en Spartaan 20.

Het antieke Sparta

Toen ik in de eerste klas van de HBS les kreeg over het antieke Sparta begreep ik die fascinatie met die onverzettelijke stadstaat wel. Maar bij het behandelen van de Peloponnesische oorlog tussen Athene en Sparta koos ik direct partij voor de Atheners. Ik had ondertussen al het één en ander opgezocht en begrepen, dat ik het met mijn slechte ogen in die gewelddadige samenleving nimmer gered had.

Toen ik me verder ging inlezen (dat deed ik toen al) bemerkte ik dat die verafgode stadstaat een hel moet zijn geweest voor veel van haar inwoners. Het individu volkomen ondergeschikt aan het militaire apparaat. Jongens, die als kind al bij hun moeder werden weggehaald en in een keiharde mannensamenleving werden grootgebracht. 

Daarbij drong het besef door of je nu de naam moest gaan dragen van een stadsstaat die b.v. van haar zestienjarigen jongens vereiste dat ze een leeftijdgenoot (Heloot) met een dolk zouden doden? Heloten (niet Spartanen) in de omgeving telden namelijk niet mee en moesten vooral onder de duim gehouden worden. Waarom in hemelsnaam je club de naam van een moordlustige staat geven?

Capsones

Daarbij had ook het Sparta in de eigen buurt mijn sympathie verloren. De jongens uit de straat waar ik woonden probeerden eigenlijk allemaal lid te worden van Sparta. Natuurlijk Neptunus en RFC  waren ook gerenommeerde clubs, maar Sparta gaf iets extra’s. Het was een club van de gegoede burgers. Een lidmaatschap van die club gaf je ook een zekere sociale status.

Jongens uit de Mathenesserstraat hadden weinig kans op het lidmaatschap, terwijl jongens van de Mathenesserlaan met open armen ontvangen werden. Wij van de Mathenesserweg zweefden daartussen; bij ons ging het ook nog om je prestaties met de bal. Geen kans dus voor mij, maar ik wilde toch al niet.

Twee van mijn klasgenoten speelden als junior op Vreelust, het Sparta jeugdcomplex. De één werd zonder probleem aangenomen, omdat zijn vader procuratiehouder bij een bank was, maar de ander pas nadat er bemiddeld werd: zijn vader was slechts boekhouder. Voor goede voetballertjes bestond een ballotagecommissie, waar als eerste gevraagd werd: “Wat doet je vader?” Mijn vader wist het al jaren: “Capsones club” zei hij schouderophalend en ik kreeg de seizoenkaart die hij als scheidsrechter van de RVB had ontvangen.

Failliet

Toen wij met Leefbaar Rotterdam in onze stad de scepter zwaaiden, raakte Sparta in zwaar weer: Faillissement dreigde. Alleen ingrijpen van het stadsbestuur kon hen redden. Mijn argument dat we het Rotterdams filharmonisch orkest en het RO theater financieel steunden, terwijl die aanmerkelijk minder toeschouwers trokken dan Sparta gaf in mijn fractie de doorslag. Waarom de culturele elite wel steunen en de gewone voetbalsupporter niet? De stad leende een aanzienlijk bedrag met als onderpand o.a. het Kasteel.

Die reddingsactie werd door het bestuur van Sparta op treffende manier beloond. Ik kreeg een vrijkaartje of op zijn Rotterdams een “pannetje” voor een bekerwedstrijd tegen Utrecht. Naast me zat oud wethouder Hans Kombrink, niet bepaald mijn vriend. Om ons heen stonden op het “uitvak” doorgesnoven en bezopen Utrecht-supporters; zo te zien en te horen niet echt het crème de la crème van de Domstedelijke samenleving. Normaal kijk ik een gekregen paard niet in de bek, maar tegen dit “cadeau” heb ik achteraf bezwaar gemaakt; ook omdat er een naar en agressief sfeertje ontstond. 

Ze zullen er in die chique bestuurskamer ongetwijfeld hun schouders over opgehaald hebben. Sterker nog ze zullen wel gegrinnikt hebben, dat ik het zelf niet begreep dat voor iemand van een volkspartij geen plek bij de Spartaanse elite was weggelegd.

Kombrink zal waarschijnlijk straf hebben gekregen, omdat zijn PvdA Sparta niet wilde helpen en rustig failliet had laten gaan.