De laatste tijd hoor je steeds vaker dat mensen op jonge leeftijd ontsporen, het helemaal niet meer zien zitten of een burn-out hebben. Vroeger hoorde je daar vrijwel nooit iets over.

Heeft dat met de jachtige tijdgeest of hoge verwachtingen te maken? In hoeverre spelen sociale media een rol? Wat is er anders ten opzichte van vroeger? En zijn er al met al wel oorzaken aan te wijzen voor deze tendens?

Feit is in ieder geval dat geen kind als wetsovertreder ter wereld komt, maar dat het milieu waarbinnen men geboren wordt en waar men opgroeit bijzonder belangrijk is voor welk levenspad er bewandeld gaat worden.

Kansarm en kansrijk heeft zonder meer te maken met waar je geboren bent.

Je zal maar ouders hebben die je laten opgroeien in een liefdevolle, gezellige omgeving, je een warm nest bieden, je leren dat geborgenheid van ontzettend grote waarde is.

Je zal maar ouders hebben die je een gezonde levenswijze bijbrengen en je helpen bij het leggen van sociale contacten.

Je zal maar ouders hebben die je stimuleren om te gaan sporten, om te gaan musiceren, om bij de scouting te gaan of een andere vorm van vrije tijdsbesteding te gaan beoefenen.

Je zal maar ouders hebben die je taakbesef bijbrengen en je inschakelen bij de dagelijkse huiselijke besognes.

Je zal maar ouders hebben die  positieve belangstelling hebben voor je school en je huiswerk.

Je zal maar ouders hebben die je bijbrengen dat je medeverantwoordelijk bent voor je leefomgeving.

Je zal maar ouders hebben die je wijzen op de waarde van mensen en dingen en die je daarvoor respect bijbrengen.

Je zal maar ouders hebben die je de zelfstandigheid geven die past bij je persoonlijke ontwikkeling en die opvoedkundige kaders stellen en daar ook consequent naar handelen.

Dan ben je een bofkont!


Natuurlijk heeft ieder mens aangeboren eigenschappen en talenten. Maar het is voornamelijk de leefomgeving die bepalend is welke eigenschappen versterkt worden en welke talenten tot wasdom komen.

Kansarm hoeft niet direct te betekenen dat er niets te bereiken valt, maar het betekent vaak wel dat er meer hobbels genomen moeten worden. Niets is echter onmogelijk!

Natuurlijk zullen al die hier boven geschetste mooie oudereigenschappen niet als vanzelf alle poorten naar een zonnige toekomst openen,  maar je zal maar ouders hebben die de wegwijzer vormen voor een gelukkig leven. Dan ben je al een heel eind op de goede weg! De rest is aan jezelf.

Hoor ik hier iets van het gezin als hoeksteen van de samenleving?

Inderdaad!