Ik kijk op het einde van elke vermoeiende gemeenteraadsvergadering altijd met stijgende verbazing hoe raadsleden van kleine politieke partijen het voor elkaar krijgen om precies te weten hoe ze over alle voorstellen (moties) moeten stemmen.

Soms hebben ze mazzel en hoeven ze de geldknop van Dagobert Duck (ja of nee) maar dertig keer in te drukken. Maar als de ideeënrijkdom die avond groot was: drie keer zoveel.

In de regel zijn het stuk voor stuk vrij ingrijpende beslissingen waarover ze stemmen, want de gemeenteraad is in Nederland nog steeds het hoogste orgaan. Als een idee goed is kost het klauwen met geld en dat is geld van u en mij. Er zitten soms bedragen tussen van 150 miljoen voor een Warmtebedrijf. Me dunkt dus een grote verantwoordelijkheid.

Daarom kan ik er met mijn pet niet bij dat men pas aan het einde van een lange vergaderdag, als het uithoudingsvermogen bij de 45 raadsleden een draai om z’n oren heeft gekregen van heb-ik-jou-daar, als de briljanste hersens verlangen naar slaap, drank of de fiets, dat men dan pas overgaat tot stemming. Het is werkelijk een regelrechte minachting van het systeem en onze portemonnee. En dat kan alleen maar door een foute humorist van het kaliber Freek de Jonge verzonnen zijn.

Middernacht. En dan zie ik raadsleden van kleine partijen, die dus alles zelf moeten beslissen, niet worden geïnstrueerd en van partijdiscipline totaal geen kaas hebben gegeten, met hele grote glazige slaapogen naar het stemvenster kijken, zo van: dokter waar ben ik? Wat is dit? Waar hebben die mensen het in godsnaam over?

En dat dan op een drukke avond 120 keer in een razendtempo, want ook de burgemeester en de griffier willen zo snel mogelijk naar hun nest.

Ik wacht met spanning op de avond dat het een keer helemaal mis gaat en die éénpitter van de PVV zo moe als een hond royaal instemt met de bouw van een nieuwe moskee in Nesselande en daarna slaapdronken bij Songfestivalwethouder Said Kasmi op schoot het Wilhelmus gaat zitten zingen omdat hij droomt Duncan Laurence te zijn.

Ook wel weer humor als blijkt dat Kasmi dan het Wilhelmus totaal niet kent en die éénpitter na één couplet ook volledig moet afhaken.

Ik verlang naar burgemeesters als Tomassen, Van der Louw en Peper, die na elk behandeld onderwerp riepen: en nu stemmen.