Als ik morgen een huis zou kopen in het horecacentrum van Parijs, hoe lang zou het dan duren voordat ik kan lezen en schrijven met de Franse wet en een kort geding kan beginnen tegen al jaren bestaande cafés die pestherrie maken?
Ik denk dat ik lang moet zoeken naar ook maar één aanknopingspunt. En in Londen? Ook niet. Istanboel? Daar helemaal niet. Er is maar één sneu land waar je kans maakt. Daar wonen u en ik.
Zou het opzet zijn van die buitenlandse studenten economie, die inmiddels een stuk of tien Rotterdamse raadsleden, twee wethouders en een burgemeester met een paar heupworpen op hun rug hebben gekregen omdat ze zeggen op het Stadhuisplein 16 met oordopjes te slapen? Ik bedoel: zouden ze destijds in gezellige Engelse pub de aankoop van hun flatjes met veel bier gevierd hebben in de wetenschap dat ze gesteund door de poreuze Nederlandse wet net zo lang konden gaan etteren totdat ze met een lekkere bonus weer zouden worden uitgekocht?
Het zou me niks verbazen. Zelfs als ze huren is een huurcontract te koop.
In werkelijkheid slapen ze natuurlijk helemaal niet met oordoppen in. Ze zitten gewoon zelf in die kroegen, heffen als aasgieren het glas en steken het Stadhuisplein pas over als ze tot de ontdekking zijn gekomen als laatsten te zijn overgebleven. Daarna slapen ze als rozen. Boefjes zijn het, ze spelen komedie. Ik geef u op een briefje: wethouder Bas Kurvers kan met honderd voorstellen komen om hun gevels te isoleren, ze zullen net zo lang blijven zeiken totdat de uitkoop met dukaten is gefikst. Daar gaat het om, ordinair om poen.
En doe dat nou maar, Bas, koop ze uit! Eén voor één. Het kost een paar centen, maar peanuts in verhouding tot de blunderput, de Hoekse Lijn, het Schiekadeblok, het Warmtebedrijf en straks dat nieuwe voetbalstadion. Dus zodra de laatste weg is, sluit je de tent en herstel je de catastrofe naar een kantorenpand. Geen hond die het je kwalijk neemt, want jij hebt die onzin niet verzonnen. Ik zal ‘t je nog sterker vertellen: de horeca zal je toejuichen zoals bij je laatste volley in het shirt van CVV en die zat strak in de kruising. En zelfs de woningnood hoeft er niet onder te lijden, want van het stadhuisdepot aan de Librijesteeg zijn prachtige flatjes te maken in een bewoond gebied en die ambtenaren, ik heb het zojuist geïnformeerd, die willen dolgraag switchen.
Raadslid Jan Willem Verheij vroeg in de laatste raadsvergadering om creatieve suggesties teneinde deze kneuzenimpasse te doorbreken. Me dunkt dat ik mijn best heb gedaan. Het tipgeld kan rechtstreeks naar Animal Rights.