Ik ga de komende weken wat vaker naar Sparta om Halil Dervişoğlu te zien. Nu kan het nog. Mag ik gelijk een hele domme vraag stellen: had u wel eens van Brentford gehoord?
Ik niet.
Ik ken Fulham, Wembley, Wimbledon en zal me ongetwijfeld wel eens een stuk in mijn kraag gezopen hebben in Crystal Palace, maar Brentford, nee.
Terwijl het niet eens ver verwijderd is van Kensington en daar heb ik in de begin jaren tachtig op kosten van de VNU nog een paar aardige successen geboekt met reportages over Queen. Alle bandleden woonden daar. Drummer Roger Taylor liep de Hunkemöllerwinkels plat. Bij Hollandse journalistieke belangstelling ging hij voetbalvragen stellen, want hij vond zelf dat hij op Johnny Rep leek.
De glamorous van Queen en het Nederlandse voetbal had tussen 1970 en 1978 verfijnd parallel gelopen, terwijl over het Engelse nationale team toen alleen maar geouwehoerd werd, omdat het in die periode vier eindtoernooien miste.
Leadzanger Freddie Mercury woonde ook in Kensington. In de meest achterlijke alleenstaande villa die ik ooit zag. Het was een vesting met hoge muren ten bate van veel privacy. Helaas was zijn huis van alle kanten omringd door hoge flats, van waaruit honderden bewoners zó zijn tuin in keken. U moet Garden Lodge maar eens googlen.
Ik googelde Brentford. Eerst een hele geruststelling dat het een club bleek te zijn uit 1889 en ook nog eens in het Sparta-shirt speelde. Het nieuwe clublied is Hé Jude van The Beatles. Ik moest gelijk aan Jos Coler denken. Maar nu komt het. Brentford speelt Keukenkampioendivisie. Zou Dervişoğlu dat wel weten?
Sparta kreeg 2,3 miljoen afgetikt. Henk van Stee was zo blij als een kind. Ongelooflijk.
Jonge talentvolle spelers gaan bij Sparta bij bosjes de deur uit. Bij de poort staan de broedmoeders hun kinderen na te zwaaien. Maar zo kom je er nooit. De hele transferperiode door heeft Piet Ocks marktplaatsdeals gemeld van spelers die ooit bij Sparta zijn verwekt. Gegeven moment ben ik de tel kwijt geraakt.
Er zit bij de KNVB in Zeist een meisje dat speciaal de hoogte van al die transfers secuur checkt, want opleidingsvergoedingen blijven de kas spekken. Maar in de grond van de zaak is het natuurlijk doodzonde. Gek eigenlijk dat er bij een traditieclub als Sparta geen deftig orgaan bestaat dat zo’n transfer voor die lamlendige prijs in relatie tot dit talent verbiedt.
Dolf Aarse zou zo’n Dervişoğlu nooit hebben verkocht, zelfs niet als het water hem tot aan de lippen had gestaan. Maar er bestaan op het Kasteel geen kooplui meer. Tenzij Van Stee een doorverkoopconstructie heeft ingebouwd op het niveau van samsam. In dat geval is het weliswaar nog steeds doodzonde, maar krijgt de pijn nog enige reductie.
Hoeveel zou Dervişoğlu vorig seizoen hebben verdiend? Een tonnetje?
Hoeveel gaten in de lucht zou hij gesprongen zijn als Sparta hem met een klein beetje geleend geld de komende jaren het driedubbele zou hebben betaald?
En hoeveel miljoen méér zou Sparta dan in de toekomst wel niet hebben kunnen cashen?