We hadden in Rotterdam bijna hysterisch te hoop moeten lopen als de plaatselijke commandant van Kuzu erin was geslaagd om de politie op het spoor van Zwarte Piet te zetten.

Ik wist niet wat ik hoorde.

Een Turks idee, getamboereerd door de herriespecht van Denk uit Vreewijk: het verbod van de figuur Zwarte Piet in de openbare ruimte. Overtreders in de boeien. Dat is wat hij wilde.

Krankjorem.

Er is in de gemeenteraad zelfs nog over gestemd. Dat was het allerergste. Terwijl de burgemeester dat joch natuurlijk ook in de geest van mijn oude onderwijzer Verbaan bij z’n oor omhoog had kunnen trekken, liefst zo hard mogelijk, zodat wij in vreugde hadden kunnen horen dat het pijn deed.

Soms gaan beroepsruziemakers en treiteraars te ver. Het was donderdag een moment waarop ik terug verlangde naar Bram Peper, die soms wel schijt had aan de wet en het stinkperron nul door de mariniers liet leegvegen.

Hoorde ik de hoog begaafde half Turkse redenaar van Denk zondag in het RTV Rijnmond-debat over Europa nu met bevende knieën zeggen dat er in Duitsland op scholen hoofddoeken verboden worden? Wat is dan het verschil met de kleding van Zwarte Piet? 

Meegekregen wie het met Denk eens was?
De SP.

Twee volle stemmen ja.
En nog erger: van aardige mensen. Wel weer één uit Vreewijk. Ik durf die wijk bijna niet meer in.   

Dus tot overmaat van ramp ook nog een totale dna-beschadiging van mijn al bijna zestig jaar dode vader, die communist was en zich elk jaar aan het eind van het jaar zwart liet schminken omdat hij in de armoe van zijn bestaan van feesten hield. Nu werd hij door de kinderen van zijn oude kameraden postuum beschimpt.

Rotterdam, 2019.

Tegen de tijd dat Denk, Nida, SP en GroenLinks zijn gefuseerd gaat de laatste Zwarte Piet alsnog op de Coolsingel het schavot op. Op de eerste rij: Kuzu, Oztürk, Büyükçifci, Tante Roest, Aart en die lawaaierige oud-student uit Vreewijk.