Ik heb het eigenlijk nooit durven geloven, al was het maar vanwege mevrouw Arsieni van D66 die elke demonstratie in Rotterdam vergezelt van de hint dat ze demonstreren zo lekker vindt, maar burgemeester Aboutaleb heeft er waarachtig nu toch één versneld verboden. Bravo.

Hoe vaak heb ik ‘t al niet gezegd en hoe dikwijls zal ik ‘t nog moeten herhalen: ik ben niet tegen demonstreren, maar een gezonde afweging of die uit de klauw kan lopen stel ik prijs. Dat ten eerste.

Maar ook het argument dat een demonstratie hout moet snijden. Ik bedoel: als klimatologen meelopen in optochtje met onze sober geklede meisjes van GroenLinks om hun bij kolenboer Emo gegijzelde Arno Bonte te bevrijden, loop zelfs ik mee. Maar als de Rif Werkgroep ’s avonds een stille tocht verzint om te sympathiseren met de Riffijnse protestbeweging Hirak in Marokko, denk ik: koop een vliegticket en doe het daar.

Dat misselijke varkensvleesetentje van Pegida tijdens de Ramadan naast een moskee op Zuid is de beste waarschuwing geweest om met demonstraties te stoppen die naar een luchtje van een regime stinken. En ik blijf ook herhalen: ik heb in dat nauwe straatje toen geen Arsieni gezien.

Onze grondrechten zijn opgeschreven toen arbeiders nog werden uitgebeend en een emmer warm water bij de waterstoker twee cent kostte. Niemand die er bij stilstond dat ons demonstratierecht in de eenentwintigste eeuw zou kunnen worden aangewend om hier te protesteren tegen regeringsgespuis in Marokko.

Aboutaleb had geen zin om z’n toch al afgeschminkte politievolume hiervoor op zaterdag in te zetten toen het donker werd. Prompt kwam de aap uit de mouw wat betreft het karakter van het aangevraagde evenement. De organisator benoemde de burgemeester meteen tot de lange arm van Rabat. Ik bedoel maar. Een en al uitheemse vijandigheid, waar niemand in Rotterdam met gezond verstand op drukke dagen en bij het invallen van de duisternis zit te wachten. 

Wel benieuwd of de burgemeester voortaan nu alle avonddemonstraties gaat schrappen. Als ik hem was zou ik ’t maar doen, want als je alleen voor een Marokkaanse een uitzondering maakt heb je alsnog de poppen aan het dansen.