Iedereen is van de wereld? Klopt. Maar dat de wereld van iedereen is klopt natuurlijk van geen kant.

Een prachtig lied geschreven en gespeeld door The Scene en gezongen door Thé Lau. Ik heb het op vele festivals vanuit mijn ziel en zaligheid meegezongen.  

De wereld wordt gedomineerd door plus minus 3000 families. Uitspraak van onze charmante boevenprins, wijlen prins Bernard. Hij was één van de organisatoren van de eerste Bilderberg Conferentie in 1954. Zevenenzestig jaar geleden werd in een hotel in Oosterbeek voor het eerst een besloten conferentie gehouden door invloedrijke personen van beide kanten van de Atlantische Oceaan over samenwerking en vrede: de Bilderberg Conferentie. Daar zaten ook behoorlijk wat foute mensen bij en ook die konden het goed vinden met onze grijpgrage deugheid. Daar is ook de Lockheed-affaire geboren.

De Lockheed-affaire, voor wie het vergeten is of te laat geboren, dateert uit 1976. Prins Bernhard bleek één miljoen gulden van vliegtuigbouwer Lockheed te hebben ontvangen om te lobbyen voor het Starfighter F104 gevechtsvliegtuig. Hij zag het als een foutje? Mijn reet zei me tante Greet!

Zijn straf was het inleveren van wat koper (medailles), een uniform en het voorzitterschap van de Bilderberg Conferentie.

In de jaren vijftig en zestig maakte de Amerikaans vliegtuigproducent Lockheed gebruik van een netwerk van lokale contacten om hun vliegtuigen te verkopen. In Nederland zag het bedrijf in prins Bernhard de ideale man om hun belangen te vertegenwoordigen. Aan de ene kant had de prins als lid van het koninklijk huis een zeer uitgebreid netwerk dat reikte tot de hoogste niveaus. Aan de andere kant had Bernhard aanzienlijke kennis van de luchtvaart. Als oud-piloot, buitengewoon commissaris van de KLM én inspecteur-generaal van de Koninklijke Luchtmacht zat hij dicht bij het vuur als het om luchtvaart ging.

De Lockheed-zaak was een van de meest roemruchte smeergeldaffaires uit de Nederlandse geschiedenis.

Poldersysteem

Terugkomend op het bovengenoemde lied, de wereld wordt niet door u en mij geregeerd. U mag één keer in de vier jaar stemmen op wat later blijkt vaak een leugen te zijn. Immers, we hebben een poldersysteem en daarin kan je dus altijd naar de ander wijzen.

Alle beloftes ten spijt gaat het na de verkiezingen meestal om zaken die helemaal nooit met u, mij of de pers zijn besproken. Dat zijn volgens onze lange neuzencollega’s en kabinetten zaken die opkomen als kakken. Zaken zoals de verkoop van een recreatiepark, een tennispark, een volkstuincomplex, een straat waar je woont, enz, enz. Staan bij niemand in het programma.

Het zijn zaken die bij informele bijeenkomsten en vergaderingen besproken worden en daar hoort de Rutte-doctrine bij. De Rutte-doctrine is dat je alles kan zeggen en voorstellen zonder dat daar één letter over wordt genotuleerd. Je kan er dus niet op worden vastgepind. Maar binnen die doctrine wordt wel het voorwerk voor de belangrijkste besluiten gedaan. Uw belang staat daar, geloof mij, niet op de voorpagina. 

Tijdens dit soort informele bijeenkomsten komen eerst de projectontwikkelaars, aannemers, vergunningverleners, wethouders, ambtenaren enz. enz. aan bod. Daarna de door u verkozen volksvertegenwoordigers die er dan nog een plasje overheen mogen doen, opnieuw onder auspiciën van het ambtelijk gezag. Pas daarna komt u aan de beurt? Dat heet dan met een vies woord participeren.

Een smerig voorbeeld is de warmtecentrale onder de Spaanse brug.

Daar waren al honderden-duizenden euro’s aan uitgegeven en de bouw was al in volle gang voordat de omwonenden er over mochten mee (vies woord) participeren. Het kon zogenaamd nog bestuurlijk worden afgekeurd? Mijn reet zij me tante Greet! Alle toezeggingen lagen al bij Eneco!

Jansen & Jansen

Ik heb trouwens mijn onderzoeksrapport van de lekkende oud-nestor ontvangen. Daar hebben de jongens van Jansen & Jansen weer eens goed de best op gedaan. Daar staat ook precies in waar hun opdracht toe moest leiden. Subjectiever kan je het bij de overheid niet vinden. Volledige stukken van mijn verklaring weggelaten die niet in het straatje pasten. Nadat ik ze hierop had gewezen werd mij toegezegd dat het als aanhangsel toegevoegd zou worden. Waar had ik dat weleens meer gehoord?

Oh ja, bij het onderzoek naar de bestuurlijke fraude van de Van Gaag-locatie! (Kom ik nog een keer op terug). Misschien word ik voor de bestuursrechter gedaagd en dat hoop ik echt van harte omdat wij zouden moeten weten hoe deze poetinistische organisaties ons bewerken (besturen). 

En misschien komt er dan ook weer eens een einde aan die verschrikkelijke Rutte-doctrine!