Mijn wens voor het komende politieke jaar is dat politici daadkracht gaan tonen. Te vaak wordt gekozen voor makkelijke oplossingen die niet de kern raken. Oplossingen die bovendien de lasten bij de gewone burger leggen waar de druk op andere partijen moet worden gelegd. 

Drie voorbeelden.

Zo hoorden we laatst Frans Timmermans over de Green Deal. Deze Green Deal vraag veel van alle Europeanen. Over die Green Deal kan je een hele discussie voeren, daar is deze column niet voor bedoeld. Opvallend is dat Timmermans niet rept over de belangrijke onderwerpen kernenergie en gas. Als Europa echt klimaatneutraal wil worden zal hij zich moeten zich uitspreken over deze belangrijke onderwerpen. 

En waarom geven de Europese politici niet zelf het goede voorbeeld en stoppen ze eindelijk met de maandelijkse verhuizing van het Europees Parlement van Brussel naar Straatsburg en weer terug. Zo besparen zij 114 miljoen euro per jaar en 19.000 ton aan CO2-uitstoot. 

Tijd voor daadkracht!

In Rotterdam zien wij dit op veel kleinere schaal. Sinds 2018 praten we over het aardgasvrij maken van huizen in zogeheten proeftuinen (nb: tot op heden 0 huizen in deze proeftuinen van het gas af). Een project dat zeer veel impact heeft op de bewoners van deze huizen. Een relatief eenvoudiger traject als het gemeentelijk vastgoed voorzien van zonnepanelen op de daken, komt veel moeilijker op gang. Moeilijk, moeilijk, beren op de weg. Ik zie de wethouders Kurvers en Bonte weer allerlei excuses aanvoeren. 

Tijd voor daadkracht!  

Eenzelfde verschijnsel zie je op landelijk niveau met de aanpak van genotsmiddelen. Moeilijke discussies worden niet gevoerd, men kiest voor makkelijke oplossingen die de gewone burgers raken.  

Sinds de jaren 70 gedogen we softdrugs met alle problemen van dien. Waarom is over het al dan niet legaliseren van softdrugs nog geen besluit genomen? In Canada en in diverse staten in de VS is het al gelegaliseerd. Zo vooruitstrevend zijn we niet in Nederland als we dit alsnog doen. Legaliseer het zodat de overheid met accijnzen hier nog iets aan kan verdienen of verbiedt het maar ga niet door met gedogen. 

Inmiddels lijkt het erop dat we in Nederland ook het gebruik van en de kleine handel in cocaïne gedogen zo openlijk wordt in bepaalde kringen er over het gebruik van cocaïne gesproken. Sla de recente Quote maar eens open of lees de column in het NRC over de ontwrichtende gevolgen hiervan. 

Wat doen de politici? Ze proberen alcoholgebruik aan te pakken. Supermarkten die stunten met een kratje Heineken voor een tientje mogen dat niet meer doen. Foei! Gelukkig zijn de politici ook zo slim om het happy hour in de cafés aan te pakken? Nee, helaas dat kan dan weer niet, dat moet op gemeentelijk niveau gebeuren. 

Het is tijd voor duidelijke keuzes op de belangrijke onderwerpen. En daadkracht!