Een lage vaccinatiebereidheid komt significant vaker voor in stadsdelen waar veel mensen met een migratieachtergrond wonen en daar wilde Ahmed Aboutaleb z’n kop niet voor in het zand te steken. Hij zei het zelf en had geen boodschap aan de fracties van Nida en Denk die in hun wiek geschoten vonden dat met die vaststelling hun achterban gestigmatiseerd werd.

De burgemeester had groot gelijk. Ten eerste omdat dit door de cijfers was aangetoond. En ten tweede omdat het nergens voor nodig is om vanwege die aanhoudende gevoeligheid de waarheid geweld aan te doen. Het is een volkomen misvatting van Denk en Nida – (+PvdA) – om te denken dat het in deze gezondheidskwestie gaat om mensen te kwetsen. Het gaat er juist om zoveel mogelijk mensen te helpen en dan moet je ook weten waar je ze kan vinden. Wel zo handig.

Daarom verbaasde het mij dat toen deze week in de Raad óók de jeugdcriminaliteit ter sprake kwam dat de burgemeester wel ineens bezwaar maakte tegen het benoemen van veelvuldig genoemde brandhaarden in de stad. Toen vond ook hij het ineens wel stigmatiseren.

Sterker nog: ik mocht de geweldstoename deze zomer ook geen tsunami noemen. Van een trendbreuk was geen sprake, zei hij. En óók: overdrijven is een kunst. En daarnaast zei hij letterlijk dat de tolerantiegrens van de ouderen in Rotterdam aan het afnemen was. Toen brak mijn klomp. Want daarmee stigmatiseerde hij zelf de (terecht) heel bang geworden oude Rotterdammer, die nog in een rustige en veilige stad is opgegroeid.  

Even voor de helderheid: misbruik van messen en vuurwapens komt weldegelijk significant vaker voor in specifieke stadsdelen, met Zuid als koploper. Dat is gewoon cijfermatig en kennisintensief vaststellen waar de grootste wond zit en daarna hopen op vakkundig chirurgisch ingrijpen.

Hoe?

De jongeren (die slecht zijn opgevoed) verplaatsen naar plekken in de woonwijken waar bewoners geen overlast van ze ondervinden en daarop vervolgens handhaven. En zeg ik dan: goed handhaven. Consistent. Tot ze er moe van worden. Slijp het puntje maar aan het potlood. En laat de politie dit doen vanuit hun dominante positie. Dus niet door de boa’s, want afgezien van het feit dat die ’s avonds in geen velden of wegen te vinden zijn, hebben ze helaas ook niet het vertrouwen van de bewoners. Ook daar moeten we niet omheen draaien.

Leefbaar Rotterdam is bovendien vóór de toename van camera’s. Plaats ze maar, en laat D66 maar lekker dromen, skaten en boksen. Bovendien hebben we geen enkel bezwaar tegen meer en meer preventief fouilleren en het wordt tijd dat niet Den Haag maar Rotterdam zelf bepaalt hoe groot het politiekorps is.

Met andere woorden: dat korps moet significant worden uitgebreid en op de juiste locaties. Meer wijkagenten en dan van het geld waarmee GroenLinks in Rotterdam de afgelopen drie-en-een-half jaar de bewoners van de s’-Gravendijkwal en de Pleinweg aan files hielp. GroenLinks bereikte wel minder autobewegingen, maar kreeg er letterlijk en figuurlijk veel stank (voor dank) voor terug.

Ik moet bij dit stadsbestuur en bij partijen als GroenLinks, D66 en de PvdA erg vaak terugdenken aan de tv-serie Schone Schijn. We hebben veel Hyacinths op het stadhuis.