Het voelt als een stevige kater na een heel fout feest, deze dagen na de raadsvergadering waar het vertrek van wethouder Adriaan Visser de hoofdmoot van de agenda behelsde.

Het Schiekadeblok is een blok aan het been van Adriaan Visser gebleken.

Het doek is gevallen voor de hoogmoedige wethouder. En in zijn val lijkt de hoofdrolspeler een heel gezelschap aan figuranten mee te sleuren. Wat in 2009 startte als een blijspel eindigde afgelopen week in een Rotterdamse tragedie. Een treurspel waar het einde helaas nog niet van in zicht is.

Aanleiding is het Rekenkamerrapport ‘Voor het blok gezet’. Breed wordt erkend dat de conclusies van dit rapport er niet om liegen. Het zet stevige druk op een coalitie die geen enkele rimpeling accepteert in hun gezamenlijk afgesloten wurgcontract. Waar te beginnen om al die aantijgingen die van elke bladzijde afspatten te gaan weerleggen moet deze coalitie gedacht hebben. Dit rapport kan deze zelfingenomen coalitie echter niet zomaar wegpoetsen.

In plaats van recht te doen aan de democratie, laat de coalitie zich ringeloren door wethouder Visser. Dat is voor vriend en vijand wel duidelijk als de coalitie bij monde van mevrouw Eskes, aangevuld door de heren Engberts en Verheij, publiekelijk de aanval inzet tegen de Rekenkamer. De tactiek is dat niet de boodschap maar de boodschapper aan de orde gesteld moet worden.

Het doet bij de oppositie alle alarmbellen rinkelen. Direct wordt via een raadsdebat op alle mogelijke manieren om openheid en transparantie gevraagd. Die wens sneuvelt door die ene zetel meer van de coalitie. Een enquête onder ede wordt niet wenselijk geacht door de coalitie. Het opheffen van de geheimhouding van collegestukken acht de coalitie niet nodig. En niet wethouder Visser maar wethouder Kurvers is nu bestuurlijk verantwoordelijk voor het Schiekadeblok.

Publiekelijk wordt pijnlijk zichtbaar dat hier serieus een poging wordt ondernomen door de coalitie om onwelgevallige conclusies onder het vloerkleed te vegen. In plaats van te laten zien dat een zeer belangrijke hoofdconclusie uit het Rekenkamerrapport, ‘De gemeenteraad is door voormalige colleges meermaals onjuist en onvolledig geïnformeerd’, niet meer zal gebeuren, gaat dit college gewoon op dezelfde voet als eerdere colleges verder.

Als bekend wordt dat wethouder Visser heeft gelekt uit de door het college zelf tot geheim gebombardeerde collegestukken, gaat het college ook niet ogenblikkelijk over tot aangifte. Nee, dit college gaat onderzoeken of het document wel geheim is!!!!!!! Een wethouder stapt op in het besef dat hij zijn boekje ver te buiten is gegaan door een geheim collegedocument te lekken. Maar het college is vervolgens nog niet overtuigd dat de wethouder heeft gelekt? Het college pakt de hoofdrol in dit drama dus op dezelfde dubieuze wijze over van de vertrokken wethouder Visser. Het college gaat gewoon door met dit meer dan gruwelijke spel van intriges.

Dat blijkt ook tijdens die foute raadsvergadering van afgelopen donderdag als de beerput echt opengaat. Mevrouw Eskes, de woordvoerder namens de gehele coalitie in het dossier Schiekadeblok, heeft ook bij de burgemeester aangegeven besmeurd te zijn met de drek uit deze beerput. Ook tegen haar is een (voor)onderzoek naar haar handelswijze gestart, meldt de burgemeester bijna terloops tijdens het spervuur van de oppositie.

Het behoeft geen toelichting dat het vertrouwen tussen coalitie en oppositie tot het absolute nulpunt is gedaald. Voor de gehele Rotterdamse samenleving is overduidelijk dat dit treurspel nog lang niet haar hoogtepunt heeft bereikt. De geloofwaardigheid van de politiek in Rotterdam staat stevig ter discussie. Het is daarom veelzeggend dat de fractievoorzitters van de coalitie deze afgelopen inktzwarte week ‘gezellig’ gezamenlijk afsluiten met een etentje. Een goede bekomst!