Mijn schoonzusje trouwde met een Spanjaard en verhuisde naar Spanje dat toen nog zuchtte onder het juk van Franco. Een jaar na de dood van de dictator vroeg ik haar wat het meest opvallende verschil was. Ze dacht even na en zei: “Vroeger moest je oppassen voor mensen in een uniform, nu helpen ze je.”

Als ik op Schiphol of Gare du Nord zwaar bewapende militairen (marechaussee) zie, dan geeft me dat een goed gevoel.  Het geeft me het idee van veiligheid, want helemaal veilig ben je natuurlijk nooit.

De belangrijkste taak van de overheid is dat ze de inwoners van ons land beschermt tegen geweld en onrecht. Om dat te kunnen doen hebben we het geweldsmonopolie gegeven aan twee beroepsgroepen: de politie en het leger.

Fanatieke moslims en de onderwereld hebben ons de oorlog verklaard, want zo moet je de recente aanslagen beoordelen. De slagers van ISIS hebben het zelfs hardop gezegd, dat ze niet zullen stoppen tot alle ongelovigen of dood of moslim zijn.

In tijden van oorlog wordt de noodtoestand uitgeroepen en gaan alle wetten tijdelijk in de koelkast. De veiligheid van de burgers is even belangrijker dan hun privacy en hun wettelijke bescherming tegen diezelfde overheid. Een overheid, die haar handen tijdelijk vrij moet hebben om snel en adequaat te handelen en die niet door haar eigen regels kan en mag worden gehinderd. 

Voorafgaande aan het afroepen van een noodtoestand wordt meestal tot algehele mobilisatie besloten. Voorbereiding op oorlog door alle reservisten naar de kazernes te halen en voor te bereiden op de komende strijd. Alleen hebben wij geen reservisten meer. Wij hebben onze staatsveiligheid ondergebracht bij een beroepsleger.

Onze marine is op dit moment bezig drugshandelaren te bestrijden in de wateren rond de Antillen. Bij het uitoefenen van hun taak hebben ze de beschikking over het beste wapenarsenaal dat mogelijk is: Helikopters, marineschepen, snelboten en mitrailleurs.

Mariniers en luchtmobiele brigade worden regelmatig ingezet om in Afghanistan en elders fanatieke moslims te bestrijden en onze luchtmacht heeft ISIS uit haar holen gebombardeerd. Kortom ons leger is volop bezig terroristen en drugsmaffia te bestrijden, maar alleen buiten onze grenzen. Raar, want de problemen buiten onze grenzen hebben zich ondertussen ook binnen die grenzen geopenbaard.

Het kan toch niet zo zijn, dat de politie zucht onder onderbezetting terwijl duizenden goed bewapende mannen en vrouwen op de hei liggen te oefenen om een imaginaire Russische invasie tegen te gaan?

In ons land is geen enkele reden om bang te zijn voor militairen. Sterker nog, hun zichtbare aanwezigheid op straat en in de steden zal het gevoel van veiligheid alleen maar doen toenemen. Een toekomstige oorlog zal worden uitgevochten in de steden en via de computers. Laat ons leger daar oefenen en geef ze een politionele taak. Het mes snijdt aan twee kanten.

Ooit veegden mariniers Perron Nul schoon. Tot ongenoegen van de politiek, maar tot groot genoegen van de Rotterdammers, die met advertenties en een reclamevliegtuigje bedankten. De aanslagen in Den Haag, Utrecht en Amsterdam waren klaarblijkelijk nog niet voldoende, maar nu ons hele systeem en de daarbij behorende democratische orde wordt aangetast door de moord op een advocaat, wordt het hoog tijd om het leger ook binnen onze grenzen in te schakelen. 

Van sommige politici heb ik gehoord dat ze de criminaliteit en het terrorisme de oorlog hebben verklaard. Daar moet altijd een mobilisatie aan vooraf gaan.

Misschien nu dus de tijd om te mobiliseren en het leger dat op dit moment in de kazernes vrij nutteloos bezig is op straat te brengen? 

Daarom: Groen op straat!