Feyenoord-trainer Giovanni van Bronckhorst gaat door met het winnen van prijzen. Met de tegen PSV veroverde Johan Cruijff-schaal behaalde hij alweer zijn vijfde tastbare succes.
Onder zijn bewind won Feyenoord de landstitel, twee KNVB-bekers en twee Cruijff-schalen. Daar kan niemand ontevreden over zijn. Zoveel prijzen in zo’n kort tijdsbestek: dat gebeurt bij Feyenoord niet vaak.
Toch biedt de zege op PSV geen garantie op een bevredigend seizoen. Daarvoor oogt alles nog te broos. Het elftal draait niet lekker. Het spel is traag en afwachtend, en daardoor weinig overtuigend. Er lijkt vooral te worden gegokt op een bevlieging van Robin van Persie of Steven Berghuis.
Spelend op deze manier, kan het zomaar gebeuren dat Feyenoord ergens in de komende weken afgebluft gaat worden door een ogenschijnlijk veel mindere tegenstander. Anders gezegd: er liggen zeker kansen voor De Graafschap, voor AS Trencin, of voor elke andere ploeg die de mouwen opstroopt en de beuk erin gooit.
Op papier heeft Feyenoord voldoende kwaliteit, dat wel. Bovendien heeft het met Van Persie de beste voetballer van de eredivisie in huis. Tegen PSV moest Van Persie zich na 80 minuten, moe gestreden, laten vervangen. Het blijft spannend hoe zijn lichaam het dit seizoen gaat houden.
Daarnaast blijft het de vraag wat er de komende weken nog gaat veranderen in de selectie. Tot 31 augustus kunnen spelers worden weggekocht, dus pas op 1 september is duidelijk met welke selectie Feyenoord het gaat doen. Een speler als Tonny Vilhena is op dit moment voor de ploeg onmisbaar. Mocht hij vertrekken, dan is te hopen dat technisch directeur Martin van Geel een plan-B achter de hand heeft. De naam van Leroy Fer is in dit verband al gevallen.
Dat het nu nog niet lekker draait, heeft misschien ook te maken met het feit dat Jordy Clasie pas heel recent aan de selectie is toegevoegd. Juist bij een bepalende middenvelder als Clasie is het van belang dat zijn medespelers en hij elkaar goed aanvoelen.
Tegen PSV oogde Clasie soms wat onwennig. Ook was het opvallend dat hij niet bij de eerste vijf strafschoppennemers zat tijdens de noodzakelijke penaltyserie. Dat heeft alles te maken met de hiërarchie in de spelersgroep. Clasie mag na Van Persie dan de tweede aanvoerder zijn, blijkbaar heeft hij zijn plek in de kleedkamer nog niet echt bevochten. Maar dat is een kwestie van tijd. Tegen PSV, amper een week na zijn eerste training bij Feyenoord, maakte Clasie in de bloedhitte moeiteloos negentig minuten vol. Daarna schoot hij ijskoud de achtste en beslissende strafschop binnen. Dat verdient respect. Lang niet iedereen zal hem dit nadoen. En dat weten zijn medespelers ook.
Feyenoords misschien wel belangrijkste versterking komt dit seizoen uit eigen huis: Justin Bijlow. De zelf opgeleide doelman speelde vorig seizoen al drie prima wedstrijden. In de voorbereiding bevestigde hij zijn klasse. Hij dwong een plek af als eerste keeper, en stopte tegen PSV twee strafschoppen.
Nu ook jongens als Calvin Verdonk en Dylan Vente zich stormachtig ontwikkelen, laat Feyenoord weer zien dat het zelf opleiden van spelers nog altijd een uitstekende manier is om de A-selectie te voorzien van vers bloed. Waarschijnlijk is het zelfs de beste manier.
De journalist Boudewijn Warbroek (1963) bezoekt wedstrijden van Feyenoord sinds 1975. Hij werkt als vrijwilliger voor supportersmagazine Hand in Hand en Stadion Sport Nieuws, en schreef mee aan ruim tien boeken over Feyenoord.
Folders
Feyenoord broos, toch is zelf opleiden DE manier
6 August 2018, 18:15 uur
Columns