Bij zijn dood is inmiddels uit en te na stilgestaan. In woord, beeld, emotie en dankbare herinneringen. Want Feyenoord-icoon Eddy Pieters Graafland behoorde tot de hele groten. Het begrip gentleman kwam ook regelmatig voorbij. Dat was helemaal waar, Eddy PG was een heer onder de lat. Maar hij kon je als het moest bij een corner ook gewoon de kop van je romp slaan, maakt u zich geen zorgen.

Hij was nog gezond, bewoog dagelijks volop en oogde veel jonger dan de 86 jaar die hij er al op had zitten. Een val van de keukentrap betekende voor hem einde wedstrijd. Ongelukkig op het hoofd terecht gekomen en per ambulance naar het ziekenhuis vervoerd. Daar konden ze hem niet meer redden.

Als wij in de jaren ‘60 op het landje vlakbij ons huis in Den Haag na schooltijd voetbalden, was ik altijd Péle of Diestefáno of Bobbie Tjalten. Wisten wij veel hoe je die buitenlandse namen schreef. Aadje Spaans ging altijd keepen. Hij was Eddie Pieter Sraafland. Zijn oma had een rood-witte wollen trui voor hem gebreid met EDDIE op zijn buik. Hoog zomer, van het dak vallende mussen en wij met ontbloot bovenlijf? Aadje droeg zijn trui, Aadje wilde elk moment van de dag laten zien wie zijn held was.

Aadje kreeg heel wat goals tegen. Als je de bal naar de ene hoek schoot, dook hij naar de andere. Jasper Cillessen avant la lettre, zeg maar. Ging je alleen op hem af en maakte je een schijnbeweging, dan viel hij om als een strohalm in een najaarsstorm. Aadje kon er op z’n Haags gezegd geen ene reet van. Maar hij was een te leuke jongen om hem het plezier van meedoen met voetballen te onthouden.

Eén ding kon Aadje goed, heel goed zelfs. Net als de echte Eddy PG. Hij kon de bal met zijn rechterarm verder gooien dan menigeen kon trappen. Het gooide zo hard en ver, dat heel wat worpen onderweg werden getransformeerd tot een assist. Dat woord bestond toen nog niet eens, kunt u nagaan hoe modern wij in die tijd al waren.

Of de vijftig, zestig meter verre uitworpen van Eddy Pieters Graafland ook weleens direct een gevaarlijke aanval inleidden? Zeker weten. Ik zie het nog voor me, hij flikte het een paar keer in elke wedstrijd. Dan looppaste hij naar de rand van het strafschopgebied, had die kleine tovenaar al lang vrij zien staan, en slingerde de bal loepzuiver als een horizontale raket schuin links naar voren.

Voor Coentje was het daarna een koud kunstje om een hem kansloos naderend rechtsbackje te vernederen met zijn bekende buitenommetje. En de bal vervolgens panklaar te scheppen op het voorhoofd van Cor van der Gijp, Harry Bild, Ove Kindvall en al die anderen. Al die anderen die deel mochten uitmaken van het Feyenoord van Eddy Pieters Graafland.