Hoe onbetrouwbaar, hoe ongeloofwaardig, hoe boosaardig de politiek kan zijn heeft de Rotterdamse gemeenteraad in deze achterliggende weken wel bewezen.

Waar open, eerlijk, transparant vriend en vijand het erover eens zijn dat alle seinen rond de bouw van een nieuw stadion op intens dieprood staan, zijn in de achterkamertjes van het stadhuis, verzuurde politieke listen bedacht om die signalen terzijde te kunnen schuiven.

Het Rotterdamse bestuur, de burgemeester en wethouders kunnen ook niet anders dan deze signalen negeren want ze hebben zichzelf volledig verkocht aan een nieuw stadion. Achter de schermen zijn ze allang gecommitteerd en verbonden aan dit megalomane project.

De gebiedsontwikkeling Feyenoord City stort als een kaartenhuis in elkaar als het nieuwe stadion niet doorgaat. In een tijd van woningnood waar allang een gebiedsontwikkeling in uitvoering genomen had kunnen worden met de bouw van vele woningen heeft het college zich laten inpakken. Het bestuur heeft het bestuurlijke hoofd al jaren geleden op het hakblok van de projectontwikkelaars en investeerders gelegd en heeft de cruciale fout gemaakt de gebiedsontwikkeling aan een nieuw stadion te verbinden.

In plaats van verontrust te raken van de negatieve financiële en bestuurlijke analyses van de Rekenkamer en Deloitte en vele andere deskundigen.

In plaats van de oren en ogen te openen voor de indringende oproepen van de ‘gewone’ man en vrouw in de stad en ver daarbuiten dat ze niet gehoord zijn en de participatie aan alle kanten rammelt.

In plaats van de signalen van een falende aansturing, complete onkunde en schrijnend mismanagement in dit hele proces te erkennen.

In plaats van daar als politieke bestuurders voldoende aanleiding in te zien om het lef, durf en verantwoordelijkheid te tonen door het proces een halt toe te roepen.

Nee in plaats daarvan hebben de Rotterdamse politieke machthebbers laten zien dat ze niets op hebben met het volk.

In plaats daarvan hebben de Rotterdamse politieke machthebbers laten zien dat ze de loopjongens en meisjes zijn van de projectontwikkelaars.

In plaats daarvan laten de Rotterdamse politieke machthebbers zien dat ze het eigen pluche belangrijker vinden en niets op hebben met het volk, het plebs, die ze wel op deze positie hebben gezet.

En dus zijn in de krochten van het stadhuis allerlei vuile politieke streken bedacht om vooral te voorkomen dat het college van B&W de macht verliest en zichtbaar wordt dat het voor het college allang een gelopen race is.

Te idoot voor woorden

Het begon natuurlijk allemaal al met het onderzoek van Deloitte. Een onderzoek dat door de raad en niet door het college werd opgetuigd.

Te idioot voor woorden dat het college mee mocht denken in de eindrapportage van dit consultancybureau. Het ultieme voorbeeld van hoe het dualisme in de Rotterdamse gemeenteraad om zeep is geholpen en daarmee ook gelijk de resultaten van het bureau in twijfel getrokken kunnen worden.

Ook het Rekenkamerrapport, dat duidelijk stelde ‘bij twijfel niet doen’, daar was geen woord Spaans bij. Lak heeft dit college eraan want het is tenslotte toch niet hun persoonlijk verdiende vermogen dat ze in dit project stoppen maar de kostbare belastingcenten van dat volk waar ze zo’n last van hebben.

En als een geschenk uit de hemel kwam daar ineens een klein kinkje in de kabel toen een paar notoire onbenullen ‘een gevoel van dreiging’ creëerde. De burgemeester was er als de kippen bij om dat breed uit te meten en vet op te blazen. Het liefst had onze burgervader gelijk het zomerreces van het politieke jaar ingeluid want wat moet je toch met al die inspraak en zeggenschap van dat volk.

En dat allemaal om het amateurisme, het mismanagement en het falende handelen van het Feyenoordbestuur niet aan het licht te laten komen. Alleen dat had al aanleiding genoeg moeten zijn voor de politiek om niet onder deze voorwaarden door te willen gaan met dit project. Want wie wil nu in zee gaan in zo’n complex project met een zo vreselijk onbekwame leiding.

Politieke enquête waardig traject

Het mocht echter allemaal niet baten want ondanks al die obstakels door het college opgeworpen kleurden de signalen rond dit aan hoogmoed grenzende project alsmaar roder en roder.

Er moest veel meer uit de kast getrokken worden om dit varkentje te wassen. En de oplossing zat natuurlijk zoals zo vaak bij de raadsstemming. De 23 voorstemmen waren deze keer zeker niet afdoende want een dermate groot megalomaan project kan niet met een zo’n kleine raadsmeerderheid in de markt gezet worden.

De gegarandeerde vier voorstemmen van DENK boden ook geen garantie voor de toekomst, want DENK heeft zich van het begin af aan in dit project gediskwalificeerd als een migrantenpartij pur sang door zich vol te distantiëren van het debat. Die vier voorstemmen boeten daarmee zwaar in waarde in en DENK zit om in voetbaltermen te spreken al het hele proces op de reservebank samen met NIDA overigens maar die is in ieder geval nog wel loyaal aan het elftal en de supporters.

Als een kip zonder kop

Nee, de angst van onze politieke machthebbers zit er vooral in dat de raad tot vorige week nog grote scepsis had over dit nu al politieke enquête waardige traject. Die kritiek zit natuurlijk niet bij D66 als de trotse aanvoerder van dit project. Het moet toch behoorlijk pijn doen intern bij de ‘ware’ D66-leden dat juist dit door D66-prominenten opgerichte proces zo schromelijk mislukt en D66 allang niet meer de aanvoerdersband mag dragen.

Die band is - zoals bijna met alles in deze collegeperiode - overgenomen door de VVD. Met een bouwwethouder die trots van ‘Zuid’ komt weet hij als geen ander hoe belangrijk het is om de baas te willen spelen. Maar al sleurt de VVD samen met hun bouwvrinden nog zo hard aan de kar, de rest van het elftal moet natuurlijk wel goed opgesteld staan anders verliezen ze nog steeds gegarandeerd de wedstrijd. En helaas naast een gemankeerd D66 en een CDA en CU/SGP die als ware farizeeërs als een kip zonder kop achter elke bal in het middenveld aanlopen schiet het niet op natuurlijk.

In het middenveld staan - al deze hele beleidsperiode -de PvdA en GL opgesteld en gezien de slechte kwaliteit van de voorhoede is het wel duidelijk dat het middenveld in het spel nooit overgeslagen kan worden. En de middenvelders op hun beurt spelen de bal ook veel liever terug naar de stabiele verdediging en de bokkige keeper Leefbaar Rotterdam.

Na jarenlang aanvaller te zijn geweest moet Leefbaar Rotterdam door het noodlot gedwongen gedurende deze hele beleidsperiode al de goal verdedigen. Iets wat Leefbaar nooit goed heeft kunnen verkroppen en ook altijd zeer dubbel in heeft geacteerd. Samen met de pitbullverdedigers PvdD, PVV, SP en 50PLUS zorgt deze achterhoede er in ieder geval voor dat er nooit een tegengoal kan vallen want om met Johan Cruijff te spreken ‘Als je niet ken winnen, moet je zorgen dat je niet verliest.’

En met de erbarmelijke kwaliteit van dat raadselftal in het achterhoofd ontstond in die achterkamertjes, in die krochten van het stadhuis het ronduit boosaardige plan van de coach om de keeper een aanvallende positie te gunnen in het elftal en daarmee Leefbaar Rotterdam tot vliegende keeper te maken. In afstemming met het middenveld PvdA en GL kwamen onze 10 wethouders en burgemeester tot de conclusie dat met die nieuwe formatie van 4-4-3 gespeeld moest gaan worden.

Ze beslechten het lot van Feyenoord gewoon 

En ja daar heeft Leefbaar Rotterdam natuurlijk wel oren naar gekregen. Ineens van keeper weer gepromoveerd worden tot aanvaller en voorin de formatie het voor het zeggen krijgen dat spreekt Leefbaar Rotterdam wel aan. Dat hele oppositiegedoe, dat opkomen voor de algemene belangen van de stad dat is eigenlijk ook helemaal niet de bedoeling van Leefbaar Rotterdam.

Leefbaar ooit ontstaan 20 jaar geleden in de strijd tegen het establishment is ondertussen ook doodordinair verworden tot een plucheplakkersclub die de baantjes goed weet te verdelen onder haar leden.

Hoe intriest dit is daarmee is het lot van de voetbalclub Feyenoord en haar supporters beslecht. Aanstaande donderdag zal in de raadsvergadering met 38 stemmen voor en 7 stemmen tegen de gemeenteraad akkoord gaan met de bouw van een nieuw stadion. Hiermee redt het college het eigen vege lijf, is de coalitie weer teruggejaagd het disciplinehok in en verstevigt Leefbaar Rotterdam haar positiewens in een volgende coalitie. 

En dat loze amendement wat nu door Leefbaar Rotterdam, PvdA en GL met instemming van het college wordt ingediend, dat is een schijnbeweging van het ouderwetse soort. Het ziet er voor de toeschouwer altijd leuk uit maar de verdediging laat zich er zeker niet mee op het verkeerde been zetten.

Elke politieke eis, elke politieke voorwaarde die aan het besluit gehangen wordt is namelijk zo zacht als boter, is voor elke interpretatie vatbaar. Het heeft totaal geen waarde en het college dat naast coach ook verdomd graag scheidrechtertje speelt zet Leefbaar Rotterdam, PvdA en GL aan het einde van het jaar met hun loze amendement gewoon buitenspel!