Toen de godsdienstfanaten van Nida hun politieke standpunten kenbaar maakten, stelden ze met nadruk dat alle geloven bij hen onderdak kunnen vinden.
Een logische gedachte omdat moslims hun geloof als de voltooiing van alle andere geloven zien. Jezus, Abraham en Mozes waren moslims wier gedachtengoed in de loop der eeuwen verloren raakte (slecht en tendentieus doorgegeven door Joden en Christenen). De Islam omvat dus alle monotheïstische godsdiensten en is er de ultieme voltooiing van.
De religieuze bereidheid tot samenwerking bleek toen Nida op een nieuwjaarsreceptie – waar de gasten geen alcohol geschonken kregen - liet voorlezen uit hun heilige boek. Een boek waarin aanhangers van andere religies als minderwaardig worden omschreven: het grootste deel van de zo “gastvrij” onthaalde bezoekers.
Overal ter wereld zijn totalitaire regimes. Ze schermen meestal met twee ideologische achtergronden: Islam of socialisme. Zodra één van deze twee de meerderheid krijgt, is het afgelopen met de democratische vrijheden.
In ons land zien we, dat als uitvloeisel van de cultureel marxistische doctrine, een kongsi is ontstaan tussen socialisten en moslims. Moslims vertegenwoordigen volgens die doctrine de onderste en dus onderdrukte klasse van de samenleving en moeten daarom in alles ondersteund worden door de links elite: de linkse kerk.
In de praktijk leidt dit tot het vrijwel kritiekloos inwilligen van alle eisen die door die zo zwaar onderdrukte (sic) bevolkingsgroep worden gesteld. Edoch, de ideologie van de moslims is naast een politieke doctrine ook een religie. Eisen die verband houden met hun geloof worden dan ook kritiekloos gehonoreerd. Het dragen van een sluier of hoofddoek wordt ineens de vrije keuze van de vrouw, evenals de scheiding tussen vrouwen en mannen. Het luidruchtig oproepen tot gebed wordt toegestaan ondanks dat het bij veel echte asielzoekers angstige associaties oproept en in veel openbare gelegenheden wordt uitsluitend halalvoedsel aangeboden. Koranlessen en fanatieke clubs als Milli Görüş worden gesubsidieerd. Kortom door het linkse luisteren naar de eisen van de fanatiekelingen binnen de islamitische gemeenschap schrijdt de islamisering gestaag voort.
Ik kom tot deze bespiegeling, omdat ik las dat in ons stadhuis een gebedsruimte is ingericht; een zoveelste stap in het proces van islamisering.
Toen ik al weer decennia geleden voor een hernia-operatie in het Sint Franciscus ziekenhuis werd opgenomen, zocht ik de aanwezige gebedsruimte op; ik mocht weer lopen, verveelde me en heb soms behoefte aan stilte en bezinning. Tot mijn aangename verrassing trof ik de pastoor aan, die me vriendelijk groette. We raakten in gesprek en hij vertelde me dat de ruimte voor alle gezindten was, dus ook voor protestanten zoals ik en moslims. Ik wees glimlachend op het Mariabeeld en zei vaak in RK-kerken een kaarsje te branden bij het beeld van Maria met kind, ondanks mijn religieuze achtergrond. Hij vertelde me dat hij door de Imam, die was komen kijken of de ruimte geschikt was voor zijn medegelovigen uiterst onheus was bejegend. Hij wilde niet zeggen wat gezegd was, maar ik ken mijn pappenheimers. Dus je opent je gebedsruimte voor moslims en wordt vervolgens uitgescholden, omdat er een Mariabeeld instaat: in een RK-ziekenhuis!
In ons stadhuis werken sinds de opening in 1920 mensen met een religieuze achtergrond. Nog nimmer heeft één van hen om een plek gevraagd waar hij of zij kan bidden of zich afzonderen: Nu is er één geopend.
De vraag op het verbod van alcohol in het stadhuis (voor niet moslims) is nog genegeerd, maar dat zal de volgende stap zijn in de richting van door de linkse kerk gedoogde godsdienstige dwingelandij.
Bij Nida zullen ze ongetwijfeld zeggen dat iedere religie gebruik kan en mag maken van de gebedsruimte. Ik stel dus voor om in die ruimte een Mariabeeld te plaatsen voor de katholieken en voor de protestanten een eenvoudig kruis (zonder beeld). Noem het een lakmoesproef voor religieuze tolerantie.
Ik heb een vermoeden hoe het zal aflopen.