De totaaluitslag van de verkiezing was voor mij erg deprimerend. De overduidelijke keuze voor een man die zich nog nooit aan zijn woord heeft gehouden en een mevrouw die de personificatie is van het begrip arrogantie, ligt me zwaar op de maag. De totale onkunde van de door hen bestuurde overheid heeft een groot deel van de Nederlanders klaarblijkelijk niet beïnvloed bij het maken van hun keuze.

Bij de bloemenzaak kon ik aan de deur een bosje bloemen kopen (ik doe dat regelmatig: een aanrader) maar twee vaste plantjes mocht ik niet meenemen; daar moest ik eerst een afspraak voor maken.

Hetzelfde gold voor een vrijwel lege bouwmarkt waar ik naar binnen wilde. Sorry, eerst een afspraak en dan drie uur wachten.

Blikje bier opdrinken op het bankje en niet op het lege terras; ik heb het al gemeld.

Eerst beweren dat mondkapjes nutteloos zijn, om ze daarna verplicht te stellen. 

De vaccinatie komt nu eindelijk pas op gang en dat laatste is voor mij eigenlijk het meest schandalige. Ik loop risico, want ik ben 73 jaar en heb overgewicht; zelfs wallen onder mijn ogen.

De crisis laat dus zien dat wij een slecht geleid ambtenarenapparaat hebben en zeer zwakke bestuurders die ambtenaren moeten aansturen c.q. controleren. Overigens zaken waar ik al twintig jaar over schrijf en tegen ageer. Natuurlijk kan ik moedeloos het hoofd laten hangen, maar nu de lente begint, gaat het kriebelen en besef ik dat ik toch vaak te negatief ben. “Ken uzelf” stond niet voor niets op de tempel van Apollo.

De crisis heeft namelijk ook positieve gevolgen.

Nel. mijn vrouw (van dat bosje bloemen) en ik lopen vrijwel ieder dag een rondje door de buurt. Vaak treffen wij volkomen onbekenden en om één of andere reden groeten we elkaar altijd vriendelijk en soms volgt op afstand een gesprekje over het weer, de omgeving of iets anders. Iemand die met een strak gezicht voorbij loopt, zijn we eigenlijk nog niet tegengekomen.

Een andere prettige Covid-19 bijkomstigheid is de verplichte afstand. Heerlijk om die obligate drie kussen niet te hoeven geven en geen zweterig handje te schudden. Kan me nog herinneren, dat ik iemand de hand moest schudden (kon er absoluut niet omheen) die er net uitgebreid in gehoest had. Als ik er nu aan denk, voel ik nog dat onze handen even aan elkaar bleven plakken toen ik mijn hand terugtrok; dat gevoel boen je er zelfs met een staalborstel niet meer uit.

De rust op straat na 21.00 is heerlijk en ook op de wegen is het beduidend rustiger. Natuurlijk blijven er files, maar thuis werken werp zijn vruchten af. Hoogstwaarschijnlijk zal een groot deel van onze werkende bevolking dit een deel van de werktijd blijven doen, omdat vergaderen via het beeldscherm mogelijk is. Ander voordeel, de voorzitter heeft zo de mogelijkheid de vergadering strak te leiden en de altijd aanwezige veelprater de mond te snoeren.

Bij het telefonisch vragen van hulp bij de bank of een andere instantie zit de adviseur overduidelijk thuis. Dat blijkt uit de relaxte en ontspannen sfeer waarin geholpen wordt. Soms wordt naar de gezondheid geïnformeerd en wordt er vriendelijk gevraagd of er nog iets anders is waarmee geholpen kan worden.

Een ander voordeel van de crisis is voor mij de ontdekking van Netflix. Een weekendje in Zeeland miste ik naast onze kat (ze wordt verzorgd) de mogelijkheid er naar te kijken. Dus snel uitvogelen hoe ik in de caravan mijn favoriete series kan blijven volgen.

De verkiezingsuitslag van JA 21 is een pleister op de geestelijke wond, die door D66 in nauwe samenwerking met de “onafhankelijke” NPO is veroorzaakt. Voordeel, deze kongsi is nu zo duidelijk, dat onze bestuurders er niet meer omheen kunnen om maatregelen te nemen en de publieke omroepen eindelijk onder curatele stellen en drastisch korten op hun budget.

Nee, mijn glas is in één keer half vol. Kan door de overwinning van JA 21 komen of door de eindelijk weer eens ingeademde zeelucht. Het doet er niet toe.

Een positief gevoel, ik geniet ervan zolang het duurt.