We slepen ons nog door de coronawinter heen in de gemeenteraad. Eigenlijk eindigt het zoals het is begonnen. Visieloos.

Kijk, ik was geen voorstander van het vorige college maar je wist wat je had aan die gekke Maarten Struivenberg. Aan een D66 dat iedere keer het verraad aan de kiezers moest goedpraten. Over het CDA hebben we het maar niet. Dat is het goedpraten al een eeuw gewend. Zelfs Corona krijgen ze er niet onder.

En dan nu zoveel wethouders. Zoveel niets.

Waar is de oppositie?

Denk? Gewoon een partij voor de rijken. Als ze maar de auto voor de deur kunnen parkeren.

Leefbaar, niet te hopen dat de Alexanderpolder uitsterft.

SP?

SP who? Geen partij zo goed in het opsplitsen van links.

Dus de coalitie. Tja, wat is er eigenlijk bereikt? Een stad van twee werkelijkheden. Projectontwikkelaars en mensen die hun huis uit moeten.

Een mislukt verkeersplan. De ventweg is gewoon ingenomen als tweede baan. Daar worden nu de fietsende Groenlinksers van de sokken gereden.

Grote projecten als Feyenoord-City, Warmtebedrijf en Boijmans, waar Max Verstappen je graag voor in de berm rijdt.

Wensdenken, amateurisme.

Ben bang dat dit het lijstje is.

Mager.

Heel mager met zo’n batterij aan wethouders.

En het wordt niet beter. Met vier(!) wethouders als lijstrekker. Hoezo? Waarom? Er is niets gebeurd. En dan nu willen scoren op geen beleid?

Het circus zal wel doorgaan. Maar vertel mij niet dat Rotterdam in goede handen is. Geen visie, geen toekomst.

Dat krijg je nu eenmaal als zoveel mensen allemaal gelijk moeten kunnen krijgen.