Goh, het nieuwe toverwoord: de inhoud. Nou in de politiek gaat het nooit over de inhoud. Het gaat over macht. Armpje drukken. Of je moet elkaar gewoon mogen en elkaar wat gunnen. Zo was en is het. Alleen nu wordt pijnlijk duidelijk dat politiek een carrière is geworden voor de middelmaat.

Goh, jongen, meisje, binair wat wil je later worden? Politicus pappa, omgebouwde mama en buurman die altijd in dezelfde parenclub komt als de rest van de Vinex-wijk. Gelukkig allemaal VVD- en D66-stemmers, dus ze zouden er toch uit kunnen komen met Remkes als glijmiddel.

Maar wat echt duidelijk wordt, is D66 links of rechts? Zo simpel is het.

Waar kiest de partij voor die nooit kiest en vaart op ontwetendheid.

Onze Mark wint altijd nu. Hij hoeft niets te doen. Dat heeft ie al twintig jaar gedaan, dus dat is geen probleem. Elk nieuw kabinet valt in zijn voordeel. Nieuwe verkiezingen nog meer. Dus ‘Whats me worry?’

Nou ja, je hebt dit land aan de rand van de sociale afgrond gebracht, Mark. Je hebt de politiek tot een carrièremachine gemaakt. Management by spreadsheet.

En nu zeg je maar niets meer. Wanneer wel dan ooit?

Vertel het een keer aan de mensen die met de nek worden aangekeken als ze een uitkering hebben. De enige die daar echt aan verdienen zijn de mensen die in dat circus werken en tegen je zeggen dat je beter je best moet doen…

Tja, het spreadsheet gaat vijf uur uit. Op naar de Vinex.

Maar ik begrijp Mark, ik begrijp werkelijk niet waarom Kaag, Asscher, Samson zich hebben laten leegzuigen door de ultieme leegte.

Rutte is een black hole. Al jaren.