Ik ben de weg kwijt. Niet zo verwonderlijk met mijn levensloop maar soms zou ik willen dat ik het geheugen van een fruitvlieg had. Zoals de huidige gemeenteraad van Rotterdam.

Helaas, demonen bevolken mijn geest.

Rotterdam, architectuurstad. Nog zo’n holle frase. Rotterdam is een sloopstad. Daar hebben en hadden we de Duitsers echt niet voor nodig. Dat leverde alleen maar een goed verkeersplan op. In geen enkele Nederlandse stad kon je met 120 km per uur door de stad razen.

Hoewel met je Solex als arbeider?

Wat ik niet begrijp is dat we een aanbouw van museum Boijmans gaan slopen om de vleugel van de architect Bodon weer tot zijn recht te laten komen. Inderdaad prachtig ontworpen. Bodon is een van de meest smaakvolle en geniale architecten van na de oorlog.

En nu opeens moet een gebouw van hem op de Coolsingel tegen de vlakte. Dus wel Boijmans in oude glorie herstellen maar de Coolsingel niet.

Vreemd.

Dan denk ik toch aan die architecten die als vrouwen van lichte zeden een erectie van stenen willen stapelen.

Zonder enig besef van architectuurgeschiedenis. Een geheugen van een fruitvlieg en een honger naar centen.

Lijkt me dat ze nog wel weten wat de fundamenten (woordspeling) van hun beroep is. Laat ik wat voorbeelden geven.

Er is een architect van lichte zeden die enorm goed het oude postkantoor bij het CS heeft gerenoveerd maar die nu een meesterwerk van de Wederopbouw totaal ontkent en er een middelmatige doos van maakt. Galerie Modernes aan de Hoogstraat. Samen met het Hufpand een parel van de Wederopbouw. Ach, in plaats dat hij zegt; Sorry jongens maar dit is architectuur die ik zelf nooit kan maken, mag ik het herstellen in de oude vorm van architect Bakema?

Nope.

Hetzelfde geldt voor een architect die leuke torens maakt voor Zevenkamp of welk ander middelmatig Vinexoord. Die sloopt gewoon een gebouw van JJP Oud aan de Coolsingel. JJP Oud. In architectuurkringen in één adem genoemd met Mies van der Rohe en Corbusier. Grondleggers van het Modernisme. Maar wat kan ons het verrotten als architectuurstad. Slopen! En een paar centen op je bankrekening.

Historisch besef? Architectuurstad met kennis van architectuur? Welke fruitvlieg ben je? Die met blauwe of rode ogen? Geen geheugen. Geen visie.

Dat werd wel duidelijk toen onlangs de wethouder bouwen zei dat een bouwmeester voor de stad iets was voor een dorp. Tja, Hendrik Berlage,
Johan Witteveen en Riek Bakker. Ach, gewoon kreukelaars volgens de wethouder. Het lot van Rotterdam ligt weer in handen van kleine aannemertjes waar we van af wilden om een stad te worden. Al ver voor de oorlog.

Het besef van een fruitvlieg.

Maar het ergste vind ik dat een Winnie Maas, Rem Koolhaas, Nanne de Ru, Francine Houben, Ben van Berkel en ik kan nog wel wat noemen die zich zo ontzettend stilhouden.

Zeker stenen aan het stapelen in China…