De Rotterdamse wethouder Arno Bonte van Duurzaamheid, Luchtkwaliteit en Energietransitie neemt zijn typering 'Don Quichot-partij’ voor Leefbaar terug. Hij heeft die geenszins beledigend bedoeld maar slechts als een kwinkslag, is zijn verklaring. Bonte maakte de vergelijking tussen de persistente strijd van de fractie van Leefbaar Rotterdam tegen windmolens en ‘’een van de bloemrijkste personages uit de wereldliteratuur.’’

Fractievoorzitter Eerdmans van Leefbaar vond het een wethouder-onwaardige reactie en dat hiermee een elementaire grens was overgegaan. ‘’Bonte lijkt zich niet te realiseren dat hij niet alleen GroenLinks dient, maar wethouder van de hele raad is en dat laatdunkende uitingen over een fractie daarmee niet te verenigen zijn. Daarnaast suggereert hij dat uitsluitend voorstanders van windmolens voor ‘schone energie’ zijn, waarmee hij tal van andere (toekomstige) energiebronnen terzijde schuift. Een stellingname die niet alleen getuigt van tunnelvisie en een schokkend gebrek aan dossierkennis, maar bovendien in strijd is met het collegebeleid.’’

Eerdmans vond dat ‘’deze miskleun’’ niet zonder gevolgen kon blijven. ‘’Wethouder Bonte mag kiezen: hij erkent dat deze uitspraak ongepast is voor een wethouder en neemt hem terug, of hij wordt weer lekker raadslid zodat hij naar hartenlust onwaarheden en snobistische sneren naar andere fracties kan tweeten.” Bonte koos voor het eerste.

Er vallen in politiek Rotterdam overigens zwaardere verwijten dan deze van Bonte. PVV-raadslid Meeuwissen wordt bij zijn typeringen vaak door burgemeester Aboutaleb tot de orde geroepen, terwijl raadslid Van Baarle (Denk) in dat opzicht ook in de kelderklasse speelt. D66-raadslid Arsieni vond drie maanden terug de suggestie van Eerdmans om bezoekers van het strand van Nesselande bij het eindpunt van de Metro te screenen in aanwezigheid van honden ''fascistoïde.'' Ook niet echt netjes. Daar maakte Eerdmans overigens geen principiële zaak van, omdat het raadsleden onderling betrof. Nu ging een wethouder volgens hem te ver. Daar zijn de meningen trouwens verdeeld over. 

P.S.: Don Quichot  is de hoofdpersoon in de door Cervantes geschreven roman De vernuftige edelman Don Quichot van La Mancha. Deze roman bestaat uit twee delen: het eerste werd gepubliceerd in 1605, het tweede in 1615. Het boek vertelt de komische reisavonturen van een oude edelman die denkt dat hij een dolende ridder is. Deze hoofdpersoon, Don Quichot, is het stereotype van de idealist, een dwaze held die zich met zijn goede bedoelingen maar onpraktische daden min of meer belachelijk maakt.