Uit begrijpbare voorzorg heeft het Rotterdamse raadslid Enes Yigit in aanloop naar het steeds vrijer bewegen van kinderen tijdens de aanhoudende mystiek rond het coronavirus zorgwethouder Sven de Langen erop geattendeerd dat er momenteel wel héél veel verschillende meningen van virologen en andere deskundigen worden verspreid en dat ouders door de bomen het bos niet meer zien. Met andere woorden: wat is nu wijsheid en wat niet? Wel of niet buitenspelen? Wel of niet met ouders in de buurt?

‘’We houden ons aan de landelijke richtlijnen van het RIVM’’, heeft De Langen geantwoord. ‘’Landelijk is aangegeven dat jonge kinderen (t/m 12 jaar) buiten mogen spelen onder toezicht van een ouder/voogd. Mits het kind geen klachten heeft. Ook mogen kinderen t/m 12 jaar vanaf 29 april (vandaag) onder begeleiding samen buiten sporten. Voor jongeren van 13 t/m 18 jaar geldt dit ook, maar dan met 1,5 meter afstand ertussen. Mits zij geen klachten hebben.’’

En hoe zit nu precies met die voetbalkooien, waar – ondanks de waarschuwingsborden - een afstand van anderhalve meter natuurlijk te realiseren is?

‘’Rotterdammers’’, schrijft De Langen, want hij trekt het breder, ‘’Rotterdammers die de regels overtreden worden aangesproken, gewaarschuwd en in sommige gevallen beboet. Voetbalkooien en andere sportvoorzieningen in de buitenruimte waar jongeren en volwassenen zich consequent niet aan de regels houden, worden op grond van de noodverordening door de voorzitter van de veiligheidsregio aangewezen als gesloten locatie. Deze plekken worden gesloten door middel van het plaatsen van hekken, linten en bebording.’’

De sportmaatregelen voor kinderen zijn vanaf vandaag wel versoepeld, maar hoe daarbij actueel gekeken wordt naar voetbalkooien, skateparken en sportvoorzieningen in de buitenruimte, Yigit heeft gelijk: het verdient allemaal nog niet de duidelijkheidsprijs.