De in Rozenburg geboren 41-jarige journaliste Fidan Ekiz van Turkse ouders werd winnaar van het Jeroen Pauw-debat, terwijl de verwachting was dat die eer aan een politicus ten deel zou vallen.

Ekiz legde als enige tafelgast vlijmscherp uit waar de problemen zitten in Rotterdam. En dat ging in het showdebat (met muziek) ten koste van de politieke beweging Denk, die door haar werd neergezet als een ‘polariserende conservatieve nationalistische Turkse partij.’ Uit haar mond klonk dat gisteren in de Maassilo als een dodelijke opmerking.

Achter haar rug stond de aanwezig Denk-leider Kuzu voortdurend nee te schudden, maar hij kreeg niet het woord en bracht het fatsoen op om dit ook niet te nemen.

Niet alleen de Rotterdamse Denk-lijststrekker Stephan van Baarle - vele malen vriendelijker ogend dan Kuzu - had het zwaar met de opgetrommelde Fidan Ekiz, die jarenlang aan het programma Pauw & Witteman meewerkte, maar ook Nourdin el Ouali, de baas van het door de islam geïnspireerde Nida. In mindere mate verweet Ekiz ook Nida de actuele spanningen in de stad.

Het debat bij Pauw ging over de Rotterdamse hangijzers als veiligheid, armoede, bouwen en integratie. Over die onderwerpen zitten de lijsttrekkers van de grootste en nieuwe politieke partijen in de havenstad al weken met elkaar in grote zalen en afgelegen cafés, zodat men goed merkte dat de sleet er in zit. Voor Rotterdam leverde het in elk geval geen enkel nieuw beeld op. Alles is er al over gezegd. Nederland zag een verdeeld Rotterdam en dat is ook de realiteit.

Hoogtepunt van de avond was eigenlijk het door Kik gezongen slotlied: Dat kan alleen in Rotterdam. Het was respectvol geweest wanneer de zanger Dave von Raven even gezegd zou hebben: tekst en muziek van Jaap Valkhoff. Maar geheel in de egolijn van de avond ontbrak die info. Iedereen ging voor eigen succes.


Stephan van Baarle (Denk).